به گزارش خبرنگار ایمنا، غلامحسین طهماسبی پیش از ظهر امروز در همایش ملی فرآوردههای زنبور عسل از منظر زیستشناسی، سلامت و اقتصاد با مقایسه تولید عسل در ایران و دنیا اظهار کرد: تولید عسل در ایران در دهه ۷۰، ۸۰ و ۹۰ با افزایش مطلوبی همراه بوده و امروز به بیش از ۸۸ هزار تن رسیده است. این باعث شده ایران بعد از چین و ترکیه، سومین تولید کننده عسل در دنیا باشد.
وی افزود: میزان تولید عسل در عرصه جهانی به یک میلیون و ۶۵۰ هزار تن میرسد که ایران با این مقدار تولید حدود ۵ درصد تولید دنیا را در دست دارد. همچنین از منظر تولید تعداد کندو در دهه ۶۰ تا۹۰ پیشرفت چشمگیری داشتهایم تا جایی که رتبه کشور در بین ۴ کشور اول دنیا قرارگرفته است. حدود ۳۰۰ هزار کندو بومی و به طورکلی ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار کندو تولید شده که این میزان، هشت درصد از تولید کندوهای دنیا را تشکیل میدهد.
کاهش صادرات عسل
طهماسبی خاطرنشان کرد: سال ۹۰ در زمینه صادرات مهر و موم رکورد زده شد اما متأسفانه دو سال است که میزان صادرات به هزار تن کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه میانگین مصرف سرانه عسل در ایران حدود یک کیلوگرم است، گفت: سرانه مصرفی باید افزایش یابد چرا که در مبانی فرهنگی و اعتقادی به مصرف عسل بهعنوان شفا اعتقاد داریم و افزایش سرانه مصرف باعث افزایش سلامتی میشود.
قائممقام سازمان تحقیقات وزارت جهاد کشاورزی با اشاره به تحلیل وضعیت زنبورداری و توسعه تولید فرآوردهها و عسل پایدار گفت: توسعه تولید عسل بهعنوان ماده غذایی شفابخش، میتواند توسعه سلامتی را به دنبال داشته باشد.
طهماسبی افزود: عسل در کل دنیا توسط ۹ گونه زنبور تولید میشود که دو گونه آن در مناطق گرمسیر ایران و گونه اروپایی آن که به عنوان اقتصادی ترین زنبور در دنیا شناخته میشود، در تمام مناطق کشور بهصورت پراکنده وجود دارد و بزرگترین گونه زنبور در "نپال" و "هند" است.
وی با شاره به اینکه پراکندگی زنبورها در شرق آسیا که جزایر متعددی دارند، بیش از سایر نقاط است، گفت: ایران جزو مناطق طبیعی پرورش گونه اروپایی زنبور است.
قائممقام سازمان تحقیقات وزارت جهاد کشاورزی یادآور شد: تولید فرآورده های دیگر زنبورعسل مانند ژل رویال و برهموم باید با تدوین استاندارد تولیدات صورت گیرد تا تولید غیرطبیعی آن، وضعیت تولیدات دیگر را دچار مشکل نکند.
نظر شما