به گزارش خبرگزاری ایمنا، آرامگاه سعدی معروف به «سعدیه» اثری از «محسن فروغی» است که در انتهای خیابان بوستان در کنار باغ دلگشای شیراز واقع است.
آنچه می خوانید سخنی کوتاه درباره سعدیه است:
- سعدیه در ابتدا خانقاه سعدی بود و در همین مکان دفن شد.
- اولین بار در قرن هفتم هجری توسط «شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی» وزیر معروف «اباقاخان» دومین پادشاه ایلخانیان، مقبره‌ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد.
- قدیمی‌ترین گزارش از مقبره سعدی ۳۵ سال پس از وفات سعدی توسط ابن بطویه نوشته شده است.
- در سال ۹۹۸ هجری قمری به دستور «یعقوب ذوالقدر» حاکم فارس، خانقاه سعدی ویران شد.
- در سال ۱۱۸۷ هجری قمری به دستور کریم‌خان زند، بنایی معروف به «عمارتی ملوکانه» از گچ و آجر بر بالای آرامگاه سعدی بنا شد که تا سال ۱۳۲۷ هجری شمسی پابرجا بود.
- معمار عمارت کنونی سعدیه «محسن فروغی» است که طرح آرامگاه را در سال ۱۳۳۰ با همکاری «علی‌اکبر صادق» و با الهام از عناصر معماری سنتی ایران در طراحی کرد.
- سعدیه دارای ۸ ستون از سنگ‌های قهوه‌ای‌رنگ است که در جلوی مقبره قرار دارند و اصل بنا با سنگ سفید و کاشی‌کاری مزین است. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعبی دیده می‌شود، اما در داخل هشت‌ضلعی است و جنس دیوارها از مرمر و لاجورد است.
- سنگی که بر سر مزار سعدی قرار دارد، سنگ سماق سرخ کم‌رنگی با ابیاتی از بوستان به خط نستعلیق توسط علی‌اکبر خان قوام الملک شیرازی بر روی مزار نصب شده است.
- آرامگاه سعدی یازدهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۳۱ با حضور «پرفسور محمود حسابی» که در آن زمان وزیر فرهنگ بود و «علی‌اصغر خان حکمت» نخستین رییس دانشگاه تهران افتتاح شد.
نظر شما