اینجا نوروز بوی لاله می دهد

از مشاهیر تا مفاخر اینجا جمع اند، هم جسمشان و هم یادشان. هر زمان که به اینجا بیایی، رد پای ایثار، علم و هنر را می یابی، اما نوروز بوی دیگری دارد. مشاهیر، اینجا را گلگون و شهدا، لاله‌گونش کرده‌اند. یادشان، همه جا جاری است. خود آنها، راوی اصلی داستان اند، منتظرند تا نوروز را به آنها تبریک بگویی.

به گزارش خبرنگار ایمنا، اینجا نوروز بوی دیگری دارد، از دیروز خبر می‌دهد، دیروزی که اکنون، گل‌های لاله، بوی آن را به تو می‌رسانند، لاله‌هایی که به آغوش آسمان رفتند و آن را همرنگ خود کردند. حالا زمین هم بوی آنها را گرفته؛ گلستان شهدا نوروز، بوی لاله می‌دهد.

اینجا، قدم به قدم لاله دمیده، هر کدام برگی از گذشته را رقم می‌زند، صفحه‌ای از حماسه را بیان می‌کند و به تو یاد می‌دهد چگونه زیستن و چگونه عاشقی کردن را. اگر هنوز در سال نو به دیدارشان نیامده‌ای، چند دقیقه‌ای را اینجا بگذران و اگر درد عشق به جانت رخنه کرده، بیا و عاشقی کن، به یاد روزهایی که آنها عاشقی کردند.

اما سال نو بهانه‌ای شده برای بیان گذشته، به جز خود شهدا که نخستین راوی هستند، همه چیز به خدمت آمده تا برای تو و کسانی که به هر بهانه‌ای به اصفهان آمده‌اند و گذرشان به اینجا خورده، روایت کنند از روزهایی که ستارگان، نه برای درخشیدن که برای روشنایی به آسمان رفتند.

با این حال، تنها از ستارگان دیروز درخششی نمی‌بینی، ستارگانی هم که امروز درخشیده‌اند، اینجا راوی هستند، از دفاع مقدس تا دفاع حرم. سلامت را به دوستداران خدا بده و همراه شو.

سنگرهای اطراف سالن، لاله‌های کنار آن، جوی کوچک آب و نوارهایی به رنگ پرچم ایران که به سقف آویزان اند، یک مفهوم را به یاد می‌آورند، مقاومت و سربلندی. حالا کنار هفت‌سین شهدایی، زندگی‌نامه مدافعان حرم به گوش می‌رسد، شاید می‌خواهد بگوید از دفاع مقدس به مدافعان حرم رسیده‌ایم، یعنی فرهنگ‌ شهدا در زمان حال نهادینه شده است و تابلویی که دو راه را نشان می‌دهد: «جنگی که بود، راهی که هست».

«جنگی که بود»، راهی را نشان می‌دهد که در آن، عکس شهدای دفاع مقدس به نمایش گذاشته و یاد و خاطرشان، با صداهای ضبط شده‌ که از آنها باقی مانده، زنده نگه داشته‌ شده است. مجسمه مردی زخمی که بر سنگر افتاده و شهید شده، فشنگ و قمقمه آب، همه و همه، صحرایی را نشان می‌دهد که در آن، برای اسلام و ولایت جنگیده شد.

برمی‌گردی و از میان سنگرهای سخت که عبور می‌کنی، سنگرهای نرم را می‌بینی، کودکانی بانشاط که با برنامه‌های فرهنگی سرگرم شده‌اند، آخر قرار است در آینده، همین‌ها سنگر را به دست گیرند. بگذریم، اما «راهی که هست»، با سخنی از مقام معظم رهبری شروع می‌شود: «آنچه که امروز به او جنگ نرم گفته می‌شود، دشمن به سراغ سنگرهای معنوی می‌آید که آنها را منهدم کند».

قدم به راهرویی می گذاریم با کف‌پوشی که نماد «نه به فرهنگ غلط غربی» است و شاید بهترین جمله‌ای که می‌تواند راه را بیان کند، این نوشته  بر تابلویی که به دیوار نصب شده باشد: «گفتند چه شد یاد شهیدان؟ گفتیم یک کوچه به نامش نکردیم مگر؟» و همین راهرو است که راه کنونی و  آینده را نشان می‌دهد، راهی که مدافعان حرم و شهدای هسته‌ای پیمودند، همان کسانی که عکسشان به دیوار اینجا نصب شده است.

و حالا پایان خط، جایی که از شهدای مدافع حرم، مستندهایی اکران می‌شود، همسر شهید را نشان می‌دهد که به خاطر شهادت شوهرش، توان ایستادن ندارد، اما در عین حال، محکم ایستاده و همسنگر او شده: «همسرم فدا شد، فرزندم محمدعلی و خودم را هم فدا خواهم کرد» و این است ترویج فرهنگ شهدایی.

برویم بیرون از سالن. مردمانی که آمده‌اند برای زیارت شهدا، گرداگرد هم جمع شده‌اند و راوی به صورت زنده از دوران جنگ می‌گوید، از نحوه شهادت رزمندگانی چون محمدرضا تورجی‌زاده یا خاطرات دیگر شهدا: «خبرنگار، پیش از عملیات کربلای چهار از او پرسید نظرت در مورد جنگ چیست؟ با اینکه آن عملیات، بسیار حساس‌ بود، شهید اعتصامی پاسخ داد که ما الان جنگی نداریم! در حالی که همه انگشت به دهان مانده بودند، ادامه داد که جنگ واقعی، آن زمانی است که جنگ تمام شده باشد، یعنی هنگامی که فرزندان شهدا بزرگ شده‌اند و بخواهند راه پدرانشان را ادامه دهند.»

راه را ادامه دهیم. این‌بار نمایشگاهی با مضمون «جهانی در نصف جهان»، با پرداختن به تخت فولاد شروع شده، برای یادمان مفاخر مدفون در آن، از بابا رکن‌الدین تا هنرمندان، مشاهیر و علمای اصفهان. عکس‌هایی هم با مختصر توضیحی به نمایش گذاشته شده است. جلوتر که می‌روی، به خیابان انقلاب می‌رسی، همان جایی که عکس‌هایی از دوران انقلاب اسلامی ایران به چشم می‌خورد. پسر بچه‌ای با پلاکارد "امام آمد". این عکس‌ها، استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را فریاد می‌زنند، به این معنا که حاضریم برای داشتن این سه رکن، جانمان را هم فدا کنیم.

به همین خاطر است که نمادهایی از دوران جنگ تحمیلی، بیش از همه جلوه دارد، زنی که همسرش را از زیر قرآن رد می‌کند تا خداوند، او را در سفر جبهه‌اش یاری کند و پس از آن هم نیزارهایی را می بینیم که شاهد فداکاری بسیاری از افراد بوده اند. حالا بهتر است روایت آن روزگار را از زبان خود شهدا بشنوی، گوشی روی میز را بردار و گوش کن، نوای شهدایی همچون شهید خرازی که رزمندگان را به راه فرا می‌خوانند.

و حالا به جز رزمندگان، عاشقان دیگری هم، راه شهدای دیروز را لبیک گفته‌اند. مدافعان حرم یادشان اینجا هم زنده است، همگی سبب افتخار هستند و به همین خاطر شهرت دارند. از این سالن هم که بیرون بیایی، باز رو به شهدا ایستاده‌ای. سلامت را تازه کن و دوباره نوروز را تبریک بگو.

به گزارش ایمنا، نمایشگاه "دوران دفاع مقدس و جنگ نرم" و نمایشگاه "روایتگری دوران هشت سال دفاع مقدس" در گلستان شهدا و نمایشگاه " جهانی در نصف جهان" در تخت فولاد اصفهان، به همت سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در قالب مجموعه برنامه های نوروزی "بهار دلنشین" از ۲۹ اسفند تا ۱۲ فروردین ماه در حال برگزاری است. 

کد خبر 340378

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.