محمد عادلی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا از شهرستان نطنز، اظهار کرد: در سال ۹۶، تعداد ۳۹ هزار و ۵۲۴ گردشگر خارجی از ملیت های مختلف از روستای ابیانه دیدن کردند.
دهیار ابیانه با اشاره به اینکه طبق آمار، بازدید گردشگران خارجی از این روستا نسبت به سال قبل، رشد قابل توجهی داشته است، گفت: بیشترین آمار بازدید گردشگران خارجی از ابیانه در سال ۹۶ مربوط به ماه مهر است که هفت هزار و ۴۷۷ گردشگر از این روستا بازدید کردند.
عادلی افزود: زندگی جاری در بافت کهن و بناهای تاریخی این روستا موضوع قابل توجه بازدیدکنندگان است، چرا که در بیشتر نقاط دنیا زندگی در چنین بافت هایی وجود ندارد.
دهیار ابیانه گفت: روستای ابیانه دارای دو زیارتگاه و ۱۱ مسجد است که از قدیمی ترین آنها می توان به مسجد جامع (۴۶۶ هجری قمری )، برزله (۷۰۱ هجری قمری) و مسجد حاجتگاه (۹۵۲ هجری قمری) اشاره کرد.
به گزارش ایمنا، ابیانه با پیشینه حدود یک هزار و ۵۰۰ سال یکی از قدیمی‌ترین زیستگاههای انسانی در حاشیه کویر ایران محسوب میشود و کهن ترین اثر تاریخی این روستا آتشکده ابیانه است.
این روستا جزء کهن‌ترین روستاهای کشور از نظر معماری سنتی بوده که آثار و ابنیه ای از دوران هخامنشیان تا قاجاریه را در خود جای داده است.
ابیانه روستایی چند طبقه در نگاه نخست با خانه هایی دارای نمای خاک سرخ، پنجره‌های چوبی ارسی مانند و ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک به عنوان یکی از بلند ترین نقاط مسکونی ایران با ارتفاع دو هزار و ۲۲۲ متر از سطح دریا، سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
مسجد جامع ابیانه با ۹۶۰ سال قدمت، بقعه امامزادگان یحیی و عیسی(ع)، مسجد حاجتگاه و آسیاب های بادی، قلعه پالاهومونه، چهارطاقی آتشکده هارپاک، آب انبار ناره، مسجد پرزله و ساباط ها بخشی از جاذبه های این روستای تاریخی است.
ابیانه یکی از روستاهای تاریخی نطنز است که در فاصله ۳۵ کیلومتری مرکز این شهرستان واقع شده است و در مرداد ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۸۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و هم اکنون در آستانه ثبت جهانی است.
نظر شما