این معضل با تبلیغات رسانهای کشورهای خارجی و معرفی اغراق آمیز محصولات در میان جوامع رخنه کرده و منجر شده تا استفاده از محصولات خارجی و هزینه کرد در این راه به امری پسندیده تبدیل شود. در صورتی که با صحبتی با مصرف کنندگان این محصولات متوجه میشویم این افراد فینفسه منکر حمایت از تولید داخلی نیستند چرا که نفعش به کشور میرسد اما در مقام عمل ظاهر قضیه به نحو دیگری رقم میخورد.
یکی از همین دوستانی که مدعی استفاده از محصولات «لاکچری» خارجی بود در صحبتی نصیحت گونه چنین گفت: «میدانید چرا چین امروز ابرقدرت اقتصادی دنیا شده است و حتی بسیاری از محصولاتش به آمریکا هم صادر میشود. زمانی که این کشور به مخروبهای بیش شباهت نداشت یکی از خدمتکاران رییس جمهور برای وی برنج و مرغ آورد. رییس جمهور وقت، با دیدن این صحنه پرسید مرغ از کدام کشور وارد شده زیرا در این کشور مرغی وجود ندارد؟ خدمتکار هم جواب داد از هند. با شنیدن این صحبت رییس جمهور لب به مرغ نزد و تنها برنج چینی را مصرف کرد! حتی این رییس جمهور زمانی که متوجه شد شیشه های نصب شده در ساختمان ریاست جمهوری خارجی است دستور داد سریعا همه آنها را بردارند.»
این رویه البته امروز هم دیده میشود تا جایی که برخی کشورهای آسیایی همانند ژاپن برای تشویق تولید کنندگان داخلیشان به صادرات، عوارض صادرات محصولات را به صفر رسانده و در این راه اگر تولید کنندهای به حمایتهای مالی هم نیاز داشته باشد، وامهایی با بهرههای اندک به آنان اعطا میشود.
به نظر میرسد ریشه چنین رفتارهای اقتصادی مردم ایران ناشی از کمبود فرهنگ سازی است از این رو در قدم اول برای حمایت از تولید ملی باید فرهنگ سازی های لازم با استفاده از توان رسانههای جمعی و به ویژه صدا و سیما انجام شود. به قول مسعود جمالی صادر کننده برتر و کارآفرین اصفهانی «مشکلات اقتصادی هم فرهنگی است!»
علاوه بر این نگاهی به قوانین حمایتکننده از کار و تولید ایرانی نشان میدهد که با انبوهی از قوانینی روبرو هستیم که به ورطه بی توجهی کشیده و عملا بسیاری از آنها اجرایی نمیشود. یا در صورت اجرایی شدن با بسیاری از قوانین سازمانهای اجرایی در تعارض قرار میگیرد. به عنوان مثال یکی از قوانین حمایتی از افزایش تولید ملی این است که از کارآفرینان هیچ گونه مالیاتی نه برای تولید و نه برای صادرات اخذ شود اما گفتوگو با چند کارآفرین اصفهانی نشان داد اجرای این قانون برای تمامی افراد یکسان نیست.
به طور کلی تشتت آرا، نبود نگرشی منظم و واحد برای رشد تولید ملی، فقدان استراتژی تولید صنعتی، نبود نهاد مدیریت کننده حمایتها و تصویب انبوه قوانین بعضا متعارض در این راه از جمله مشکلات است.
همچنین باید گفت "حمایت از کالای ایرانی" مراتب مختلفی دارد. به گفته رهبر انقلاب بخش مهمی از این موضوع به مردم مربوط است و مسئولان هم در این راه باید اقدامات لازم را انجام دهند اما باید گفت حمایت های ارزی، بیمهای، تامین مالی، تضمین خرید محصولات، تعرفهای، زیرساختی، فنی، آموزشی، قضایی و مالیاتی و ... از جمله این حمایت هاست که باید به آن توجه ویژهای داشت.
یادداشت از: مصطفی صداقت. خبرگزاری ایمنا
نظر شما