بتول جعفری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص نگاه جامعه امروز به الگوهای دینی ارزشمندی چون حضرت زهرا (س) اظهار کرد: حضور فعال زنان خانواده پیامبر به ویژه دختر گرامی ایشان در فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در اوج تضاد با نگرش جاهلی به زنان است و حضور ایشان در مجامع اجتماعی و سیاسی، نشانگر پتانسیل بالای زنان برای مشارکت اجتماعی است که این حضور می‌تواند باعث ایجاد تحول و کرامت برای زنان و ارتقا جایگاه فردی و اجتماعی آنان باشد.
وی با اشاره به اینکه پایه و اساس شیوه فرزندپروری بیانگر تلاش‌های والدین برای کنترل و اجتماعی کردن کودکانشان است، گفت: طبق نظر «دیانا بامریند» فرزندپروری روش‌ها و رفتارهای ویژه‌ای است که جداگانه یا در تعامل با یگدیگر بر رشد کودک تاثیر می‌گذارد و در متون اسلامی نیز فرزندپروری فعالیت پیچیده‌ای است که بر رشد معنوی، عاطفی کودک در ابعاد فردی و اجتماعی تاثیر می‌گذارد که از دیدگاه اسلام، این مسئولیت در دوران کودکی بر عهده پدرومادر بوده و قطعا تربیت صحیح یک انسان بسیار ارزشمند است.
استاد دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه نقش مادری و همسری از بزرگترین موهبت‌های الهی به زنان است، افزود: حضرت زهرا (س) بزرگترین و زیباترین جلوه خدا در زمین و نمونه کامل یک زن است که به بهترین شکل مقام مادری و همسری را به نمایش گذاشتند.
وی با بیان اینکه فراگیری اصول و روش‌های صحیح تربیت و به کار بستن آنها موفقیت بزرگی است، تصریح کرد: بررسی و یادگیری شیوه‌های تربیت حضرت زهرا (س) که به عنوان بزرگترین الگوی زن مسلمان مطرح می‌شود، می‌تواند زنان جامعه ما را در رسیدن به این هدف و مسئولیت بزرگ یاری کند.
جعفری با اشاره به اینکه حضرت زهرا(س) نمود کامل تجلی خداوند در وجود زن بوده و به نوعی برکت وجودی زن از طریق ایشان به جهانیان اعلام شده است، افزود: همسری و مادری دو موهبتی است که از سوی خدای تعالی به زن اعطا شده و کرامتی است که هیچ چیز نمی‌تواند از ارزش آن بکاهد.
حجاب و پوشش عامل انزوا و گوشه‌گیری زنان نیست
وی با تاکید بر اینکه پوشش و حجاب دختران و زنان، مانع حضور آنها در فعالیت‌های اجتماعی و محصور کردن آنان در خانه نیست، اضافه کرد: خداوند در قرآن کریم از عفت دختران شعیب در حال چوپانی و آب دادن به گوسفندان در جمع مردان، سخن می‌گوید و عفت و پاکدامنی مریم را در معبدی که همگان؛ چه زن و چه مرد به پرستش می‌آیند، می‌ستاید.
این دکتری الهیات اضافه کرد: از دیدگاه اسلام، حجاب و پوشش به معنای گوشه‌گیری و انزوا نیست و با حضور اجتماعی دختران و زنان منافات ندارد، چنان که همه زنان نمونه که در قرآن از آنان یاد می‌شود، در جامعه فعال و پویا هستند.
فاطمه(س)، ادامه راه و سیره پیامبر (ص) در همه زمینه‌هاست
وی با بیان اینکه روش الگوگیری از مهم‌ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت است، ادامه داد: اسلام نیز برای تربیت و تعالی انسان‌ها، بر این اصل مهم تأکید کرده زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه کانونی در محور رشد و هدایت‌های اخلاقی تربیتی قرار می‌گیرد و در شکل‌گیری رفتار تربیت شونده، آثار زیادی بر جای می‌گذارد.
جعفری تصریح کرد: قرآن کریم، رسول گرامی اسلام (ص) را الگوی شایسته و اسوه حسنه مؤمنان معرفی کرده است، در این الگوگیری فرقی میان زن و مرد نیست، اما به دلیل خُلق‌وخو و مسئولیت‌های خاص زنانه، لازم است زنان از جنس خود هم، الگویی داشته باشند تا از نظر پذیرش الگو و روشن شدن مصادیق اسوه‌پذیری، به راه و رسم و سیره اخلاقی و خانوادگی او اقتدا کنند.
وی ادامه داد: پیامبر(ص) خود در سخنانشان، فاطمه(س) را از وجود خود می‌دانند و بارها در جمع مؤمنین فرموده‌اند: فاطمه(س) پاره تن من است پس وجود فاطمه (س) از وجود رسول خدا (ص) جدا نیست و سیره او جلوه دیگری از سیره پیامبر است، پس فاطمه(س)، ادامه راه و سیره رسول خدا (ص) در همه زمینه‌هاست از جمله بندگی خدا، تقوا و عبادت، حجاب و عفاف و ...است اما آنچه در زندگی کوتاه حضرت، برای اسوه‌پذیری خاص زنان از ایشان بیشتر متبلور شده، سیره حضرت، در عرصه خانواده و همسرداری و تربیت فرزندان است.
الگوهای اسلامی توان تربیت شهروندان جهانی دارند
این استاد دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه متاسفانه در برخی موارد در اثر جهانی شدن، شاهد رشد و گسترش هویت‌های قومی و در نتیجه به چالش کشیده شدن هویت ملی در ایران بوده‌ایم، افزود: این امر به لحاظ نظری و عملی چندان قابل دفاع نیست چرا که در راستای جریان جهانی شدن و به منظور شناسایی نوع رابطه فرهنگ ایرانی با فرهنگ جهانی می‌توانیم فرض را نه بر جدایی و تمایزپذیری فرهنگی، بلکه بر پیوستگی، تعامل و اثرگذاری فرهنگ‌ها بر یکدیگر در نظر بگیریم.
جعفری با بیان اینکه از لحاظ نظری و از میان پارادایم‌های جهانی شدن فرهنگ (پارادایم همسان‌سازی فرهنگی، پارادایم تضاد فرهنگی، پارادایم تلفیق و ترکیب فرهنگ‌ها) پارادایم تلفیق و ترکیب فرهنگ‌ها (پارادایم تعامل بین فرهنگ محله‌ای و منطقه‌ای با فرهنگ جهانی) بیشتر می‌تواند در مورد شرایط جهان معاصر ایرانی مورد استفاده قرار گیرد، تصریح کرد: با توجه به اشکالات موجود در مبانی و روش‌های پارادایم تضاد با محوریت اندیشه مارکسی و پارادایم همسان‌سازی با محوریت نظریه‌های مکدونالدی شدن نظام جهانی و ارزش‌های جهانی، نظریه رابرتسون و گیدنز با تمرکز عناصر پارادایم تلفیق و تعامل، از اعتبار بیشتری برخوردار است.
وی افزود: جهانی شدن بیشتر به معنای حضور همزمان فرهنگ‌های متفاوت است تا سلطه فرهنگ خاص بر فرهنگ‌های دیگر، ضمن اینکه از یکدیگر متمایز بوده و به طور مستقل در شبکه‌ای از ارتباطات بین فرهنگی دارای حیات هستند و از این رو ما با استفاده از الگوهای اسلامی خود می‌توانیم شهروندان جهانی تربیت کنیم.
جعفری با بیان اینکه زن و مرد از نظر حقوق اجتماعی، استعداد و لیاقت یکسانی دارند و باید به یک اندازه از این موضوع بهره ببرند، افزود: اثرگذاری هر دو جنس نیز در جامعه به یک اندازه است، اگر تفاوتی هم وجود دارد باید در نوع استعداد افراد باشد و جنسیت نمی‌تواند عامل تبعیض باشد اما آنچه که ما مشاهده می‌کنیم این است که در طول تاریخ واقعیت جایگاه زنان با حقیقت آن فاصله بسیاری داشته و همین موضوع باعث شده است که زنان تا به امروز نتوانند جایگاه خود را در جامعه به درستی پیدا کنند.
جامعه در عقب ماندن زنان از جایگاه واقعی‌شان مقصر است
وی با تاکید بر اینکه زنان و دختران باید باور کنند که اثرگذار بوده و شایستگی لازم را دارند و از حقوق مساوی با مردان برخوردارند، اضافه کرد: این خودباوری در جامعه زنان به حد لازم و شایسته نرسیده است و باید توجه داشته باشیم که این خودباوری صرفا حضور در مجامع و سخنرانی نیست.
ایین دکتری الهیات با بیان اینکه اگر زنان معتقد باشند هیچ‌گونه تفاوتی با مردان در اثرگذاری بر جامعه ندارند در تقسیم وظایف اجتماعی مشارکت خواهند داشت، گفت: متاسفانه جامعه نیز در عقب ماندن زنان از جایگاه واقعی‌شان مقصر است چرا که هنوز برای جامعه قابل تصور نیست زنی بتواند مدیر بخش یادستگاهی شود! برخی حتی حضور زنان در مناصب را دور از شان آنها می‌دانند.
نظر شما