به گزارش ایمنا اوتیسم یا درخودماندگی یکی از بیماری های اختلال رشدی است که در دوران کودکی بروز می کند. با توجه به اینکه تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم درحال رشد است و درمان کاملی برای درمان اوتیسم وجود ندارد، اما درمان جدی و به موقع اوتیسم تغییرات بزرگی در زندگی کودکان مبتلا به بیماری ایجاد میکند.
طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال ۱۹۷۵ از هر پنج هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال ۲۰۰۴ این میزان به یک در ۱۶۶ نفر رسیده و در سال ۲۰۱۴ از هر ۴۲ کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است.
افسانه کرباسی، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در گفتو گو باخبرنگار ایمنا در مورد اختلال اوتیسم اظهار کرد: اوتیسم، اختلال درخودماندگی در توانایی کودک برای برقراری ارتباط با دیگران است و این درخودماندگی معمولا تا سن سه سالگی مشخص میشود. در واقع اوتیسم اختلال در برقراری ارتباط، تعاملات اجتماعی، بازیهای تخیلی و رفتارهای کلیشهای، علائق و فعالیتها قبل از سه سالگی کودک است که بروز میکند.
وی تصریح کرد: کودکان اوتیسم در حواس پنج گانه دو حالت دارند که یا بیش از اندازه حساسیت نشان می دهند یا حساسیتشان از حالت عادی کمتر است. این کودکان به صداهای غیر از اشخاص واکنش نشان میدهند، اما صدای افراد را نمیشنوند و این امر به دلیل مشکلات در برقراری ارتباط اجتماعی این کودکان است.
این روانپزشک توضیح داد: ممکن است کودک اوتیسم از نظر لمسی حساسیت بالایی داشته و به درد واکنش نشان دهد و یا حساسیت او پایین بوده و عکسالعملی نشان ندهد. این موارد نشانه هایی از اختلال اوتیسم در کودکان است که این گروه از کودکان رفتارهای قالبی و تکراری نشان میدهند.
وی اضافه کرد: رفتارهای قالبی و تکراری در اندام ها و صورت است و الگوی قالبی و تکراری می تواند در بازی های کودکان و توجه بیش از اندازه به جزئیات بروز کند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه توجه به مشکل ارتباطی و مشکل کلامی کودکان اوتیسم ضروری است، اظهار کرد: این کودکان رفتارهای قالبی و تکراری نشان میدهند و سن تشخیص بیماری این کودکان هم بسیار مهم است.
علل اختلال اوتیسم کودکان
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با تاکید به این نکته که اوتیسم علت مشخص و ثابت شده ندارد، گفت: در واقع باید چندین علت جمع شود تا بیماری اوتیسم در کودکان بروز پیدا کند. عوامل ژنتیک و بیولوژیک در مغز این کودکان موثر است که این کودکان تفاوتهایی با کودک عادی دارند.
وی توضیح داد: در زمینه مسایل قبل از تولد کودک، بهتر است بدانیم که مسایل روانشناختی و استرسهای مادر که میتواند علت اوتیسم کودکان شود، هنوز ثابت نشده است، اما مشکلات حول و حوش زایمان میتواند در بروز این اختلال کودکان دخیل باشد.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: مشکلات جسمی و مشکلات مدیکال دوران بارداری که معمولا به اواخر بارداری بر میگردد، ثابت شده است، اما استرسها و مشکلات روانی مادر قبل از تولد جنین در بروز این بیماری هنوز ثابت نشده است.
کرباسی با اشاره به اینکه بی توجهی کردن به کودک می تواند علایمی شبیه اوتیسم ایجاد کند، اذعان کرد: باید بدانیم که این علایم شبه اوتیسم است و با آموزش به خانواده ها، انجام تغییرات، غنی کردن توانمندی ها و بازی های محیط این علایم رفع خواهد شد و این موارد جزو طیف اوتیسم و اختلال اوتیسم به حساب نمی آید.
این استاد دانشگاه یادآور شد: اختلال اوتیسم کودکان ربطی به تربیت آنها نداشته و در واقع محیط نقشی در بروز این بیماری ندارد. با توجه به اینکه این اختلال شدید و فراگیر بوده و در طول عمر همراه کودک است، ضروری است که والدین این گروه از کودکان که با شرایط سختی روبه رو هستند، صبوری کنند.
نظر شما