به گزارش خبرنگار ایمنا،۲۶ دانشجوی رشته عکاسی دانشگاه پیام‌نور اصفهان محیط پنهانی را از فضای شهری اصفهان به تصویر کشیده‌اند که به دلیل غفلت و بی‌توجهی، به مکان هایی بلااستفاده تبدیل شده و حتی گاه علیرغم برخورداری از قدمت و پیشینه تاریخی، محلی برای جمع آوری زباله و وسایل زاید شده است! دیوارهایی که روزی حریم خانه‌ای را از کوچه‌ای جدا کرده‌اند، امروز در اثر بی‌توجهی به ویرانه‌ای تبدیل شده، سقف‌هایی که روزی بر سر مردم شهر بنا شدند، امروز در اثر غفلت تخریب شده و طاقچه‌های دیواری، گچبری‌های قدیمی و زیبایی که روزی با شکوه و جلال تمام در مقابل دیدگان خودنمایی می‌کرد، امروز در میان ساختمان‌های کوتاه و بلند و ناهمگونی که در حال جویدن فضای شهر هستند گم شده‌اند.
در نمایشگاه "محیط پنهان" تصاویر مختلفی از ناهمگونی های فضای شهری در قاب‌ها خودنمایی می‌کند. گویی شهر اصفهان که روزی در اوج اقتدار و عزت می درخشید و مامنی برای هنرمندان، نخبگان، فلاسفه، اندیشمندان و دانشمندان بزرگ بود، امروز در قاب این عکس‌ها به شهری مظلوم و بی‌پناه تبدیل شده که در اندوه شکوه و جلال از دست رفته‌اش به سوگ نشسته و خود را در گذشته‌ای که از کف داده جستجو می‌کند.
با تماشای ویرانگی اصفهان در وجود هر یک از شهروندان اندوه بارزی به چشم می‌خورد. هنگام تماشای این عکس‌ها با خود می اندیشی که چه بد وارثانی بوده‌ایم ما! باغ شهری متمدن و غنی از عناصر فرهنگی و هنری به دستمان رسید، اما امروز بی هویتی را برای آیندگان بر جای گذاشته‌ایم! شهری که اگرچه آن را "کلان شهر" و "پایتخت فرهنگ و تمدن" می نامیم، در حقیقت دست ناتوانش را مظلوم و با نفس‌هایی به شماره افتاده به سویمان گشوده است، رنج وسیعش را با زبان بی‌زبانی در برابرمان فریاد می‌زند و ما تنها در سکوتی بیمارگونه نگاهش می کنیم. شهری تشنه که رگ حیاتی‌اش را خشکانده‌ایم و زندگی‌اش را به مُردگی کشانده‌ایم، هوای بهشتی‌اش را که روزی در ریه‌های بزرگان و سردمداران علم و دین و فرهنگ می‌پیچید و از میل حیات سرشارشان می‌کرد به ورطه آلاینده‌های رنگارنگ آمیخته‌ایم و در آسمان آبی‌اش که سقف رحمتی بر سر مردمانش بود رنگ خاکستری پاشیده‌ایم...
"محیط پنهان" روایتگر هویت در حال نابودی اصفهان است که در خشت به خشت عمارت‌های قدیمی آن به یادگار مانده و در حال تخریب است. دیوارهایی که ته مانده پیکر یک عمارت قدیمی را بر دوش می‌کشند و هر آن ممکن است با یک تلنگر به زمینی صاف تبدیل شده و با خاک یکسان شوند.
در این نمایشگاه آثار متفاوتی هم وجود دارد. اثری از احمد شاه‌محمدی که در قالب تصویری سه تکه بر روی شیشه، منظره‌ای از یک دشت وسیع را به نمایش می‌گذارد. درباره این اثر چنین نوشته شده است "اینجا کرانه، تکه ای از هستی است که گویی در امتداد نگاه قرار گرفته است. درست در لحظاتی که خطوط بین این قرارگاه نگاه را می دزدد، توان اندیشیدن به آنچه بوده و هست شده فراهم می شود..."
همچنین در برخی از آثار، عکس با نمادی بیرونی ترکیب شده و روایت زیبایی از سوژه مورد نظر را به تصویر کشیده است، مانند تصویر دری قدیمی که کلون فلزی اش بر روی عکس نصب شده و تو را تشویق می کند تا دست به کار شوی و کلون را بکوبی، یا نمایی واقعی از یک دستشویی سرامیکی که رنگ سفیدش در زیر حجمی از گرد و غبار و آلودگی به رنگی مُرده تبدیل شده و شیر آب کهنه‌ای که بدنش به دیوار نمایشگاه متصل است و سرش به داخل دستشویی می‌رسد.
نمایشگاه "محیط پنهان" در دو بخش برگزار شده است؛ بخش نخست آن که در اردیبهشت ماه سال جاری در گالری اکنون برگزار شد به روایت آن دسته از فضاهای شهری اختصاص یافت که در ترکیب کلی شهر وجود دارد و نه تخریب می‌شود و نه مرمت و گویی در یک بلاتکلیفی نامطلوب به سر می‌برد. بخش دوم این نمایشگاه نیز تا سیزدهم دی ماه همه روزه از ساعت ۱۶ تا ۲۰ در گالری اکنون پذیرای هنردوستان است.
نظر شما