به گزارش سرویس علم و فناوری خبرگزاری ایمنا، افرادی که به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش هایی که پسوند طبی دارند در بازار وجود دارند. اما صرف اینکه نام کفشی طبی است، از داروخانه تهیه شده و یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که می خواهیم داشته باشد و بتواند مشکل پای ما را کمتر کند.
کارشناس ارشد تربیت بدنی در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: معمولا کفش‌هایی که با عنوان طبی در بازار وجود دارند، ممکن است ویژگی یک کفش خوب را هم داشته باشند اما این کفش‌ها از نظر فنی و پزشکی یک کفش طبی تمام عیار محسوب نمی‌شوند.
مرضیه سلمانی در ادامه افزود: بیماری های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات پا در برخی افراد را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد.
وی ادامه داد: در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، اما خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید آنها را داشته باشند.
سلمانی در خصوص انتخاب کفش طبی مناسب بیان داشت:افراد باید در انتخاب کفش طبی دقت لازم را داشته باشند تا از حفظ سلامت پاهای خود مطمئن شوند.
این کارشناس ارشد تربیت بدنی تاکید کرد: کفش مناسب باید دارای کفی مناسب یا طبی باشد که از استحکام کافی برخوردار باشد و هم بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
وی اضافه کرد: به طور کلی، نیرویی که در حالت راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود ۲ برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا ۱۰ برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.
سلمانی در خصوص کفی کفش طبی تاکید کرد: کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی)، به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.
این کارشناس تربیت بدنی در مورد پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه بلند و کفی از جنس چوب گفت: پوشیدن این کفش ها در درازمدت به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود، حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. جنس چوب و MDF می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.
سلمانی توصیه هایی در مورد کفش طبی ارائه کرد: کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهای شما را فشار دهد، خون رسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود. بنابراین حواستان باشد فروشنده به بهانه تمام کردن کفشی با سایز متناسب پاهای شما، کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تر را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را ندهد.
وی ادامه داد: معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد. یعنی انگشتان شما باید در فضایی قرار گیرند که نه آنقدر تنگ باشد که روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود. همچنین باید حدود یک سانتی‌متر فضای خالی بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.
این کارشناس تربیت بدنی با بیان اینکه رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و چرم باشد، اظهار کرد: به این دلیل که بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.
نظر شما