توان علمی، شاخصه بارز حکومت داری رضوی

عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد: یکی از مهم ترین شاخصه های حکومت داری امام رضا(ع) توان و جایگاه علمی بالای ایشان بود و امروزه نیز اگر کسی بر مسند قدرت بنشیند و توان علمی لازم را نداشته باشد، به هیچ عنوان از مشروعیت و مقبولیت سیاسی برخوردار نیست.

خبرگزاری ایمنا، گروه سیاسی، ریحانه شهبازی: همیشه گفته و شنیده ایم که تاریخ تکرار می شود و باید از گذشتگان به ویژه از امامان و پیامبران که مظهر پاکی و درستی بوده اند، آموخت چرا که آنها بهترین روش ها را در مواجهه با مشکلات و مسائل جامعه اتخاذ می کردند. یکی از بارزترین ابعاد امامت، بحث رهبری سـیاسی ـ اجتماعی امامان اسـت که حاوی درسها و عبرتهای مفیدی برای حاکمان جامعه اسلامی است. در همین رابطه، مسعود راعی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد در گفت و گو با خبرنگار ایمنا گفت: شاید یکی از اولین و ماندگار ترین سیاست هایی که توسط دولت های بنی عباس بکار گرفته شده در زمان امام رضا بوده است.

در آن زمان ما شاهد یک نوع روش جدید مبارزه با اهل بیت بوده ایم که با گونه های مشابهی بعد از مامون ادامه پیدا کرد ولی نه به این کیفیت. در واقع در زمان مأمون، یک بازی سیاسی در قالب همدلی و همراهی به منظور اعتبار و یا مشروعیت بخشی به حکومت، توسط وی رخ داد؛ به عبارتی مامون برای اولین بار دست به یک اقدام سیاسی می زند و یک امام معصوم را با دستگاه سیاسی شریک قرار می دهد.

وی در ادامه افزود: مامون به دلیل زیرکی و کیاستی که در زمامداری داشت، می دانست که روش مبارزه پیشینیان با ائمه اطهار مانند برخورد با امام موسی کاظم (ع) و یا زندانی کردن ایشان جواب نمی دهد و نه تنها چراغ اهل بیت را نمی توان خاموش کرد؛ بلکه به موضع گیری علویون منجر می شود و باید هزینه موضع گیری علویون و اقدامات و اختلافات آنها را داد. از سوی دیگر مامون نیازمند ان بود که برای خودش یک جایگاه و اعتبار اجتماعی و سیاسی ایجاد کند و به همین دلیل مامون تنها از طریق پذیرش اصل ولایت و یا ولایتعهدی امام رضا، به هدف خود می رسید.  

راعی با اشاره به اینکه مامون یقین داشت که امام اصل حکومت را قبول نمی کند، گفت: قبول کردن مسند خلافت از سوی امام رضا(ع) برابر با مشروعیت بخشی به اقدامات بنی عباس بود و با پذیرفتن شرط مامون، ممکن بود این تصور ایجاد شود که مکتب بنی عباس با مکتب امام رضا(ع) فرقی نمی کند وامام(در شرایط عادی) این ریسک سیاسی را نمی پذیرفتند؛ اما با این وجود، مامون ابزار قدرت را دست داشت و می توانست امام رضا را تحت فشار قرار داده و کنترل کند.

وی خاطر نشان کرد: امام رضا به هیچ عنوان با شرایط مامون کنار نیامد و در نهایت ولایت عهدی بدون هرگونه مسئولیت پذیری را قبول کردند و از این طریق مأمون را بطور تمام عیار خلع سلاح سیاسی کردند. راعی در ادامه گفت: مذاکرات امام رضا را در دو بعد اثبات جایگاه ولایت در قالب توانمندی علمی و اثبات جایگاه امامت و ولایت باید بررسی کرد. این یک  باور عمومی است که یکی از مهم ترین شاخصه های مشروعیت در یک فرد آن است که توان علمی و جایگاه علمی قابل قبولی داشته باشد و امروزه اگر کسی بر مسند قدرت بنشیند و توان علمی لازم را نداشته باشد به هیچ عنوان از مشروعیت و مقبولایت سیاسی برخوردار نیست.

وی یادآور شد: راه تلاش جدی امام رضا در راستای اثبات ولایت و امامت، تبیین توانمندی علمی امام است که از طریق مذاکرات و مباحثات علمی ایشان خود نمایی می کند. 

کد خبر 328425

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.