از مدینه تا طوس...

روایت زندگی هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت مسیر پرماجرایی است که از مدینه تا طوس ادامه پیدا کرد و افراد زیادی در آن نقش آفرینی کردند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، حمله اعراب به ایران همراه با وقایع زیادی بود که کتاب سوزی و توهین به نژاد ایرانیان از سوی حکومتهای اموی و عباسی و تخریب آثار تمدنی ایرانی از جمله بدترین آنها است، در این میان ایرانیان بادرک درستی که از معارف اسلام یافتند حضرت علی(ع) و اولاد آن حضرت را به عنوان تبار برحق شناختند و در زمره مهمترین مدافعان آنان درآمدند.
رسیدن ایرانیان به این درک مهم و تاریخ ساز چندان طول نکشید، تا جایی که در قیام مختار ابوعبید ثقفی به خونخواهی امام حسین(ع)، ایرانیان صدرنشین شمار سپاهیان او بودند اما پس از آن واقعه حضور امام رضا (ع) در ایران بزرگترین و مهمترین آوردگاه حضور ایرانیان مسلمان در تاریخ اسلام است.

امام رضا(ع) ازسوی ایرانی ها مورد استقبال ویژه ای قرار گرفت
موسوی ربانی  کارشناس مسائل تاریخی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در اکثر کشورهای اسلامی جمعیت شیعه نسبت به جمعیت سنی کم‏تر است، به جز در چند کشور از جمله ایران، جمهوری آذربایجان، عراق، کویت، بحرین، یمن و لبنان که جمعیت شیعه برابر با اهل سنت و یا بیشتر است.
وی تصریح کرد: مهمترین دلیل افزایش جمعیت شیعیان در ایران شیوه رفتار ائمه با آنها بوده است تا آنجا که بر اساس سیاستهای عمر و امویان در مدینه نباید ایرانیان باشند، زبان ایرانی نباید تکلم شود و از پول بیت المال باید اسرای عرب آزاد شوند، نه ایرانی؛ عرب‏ها از ایران ‏ها زن بگیرند، ولی به ایرانی‏ ها زن ندهند، مسلمانان واقعی عرب‏ها هستند، نه عجم‌ها و ایرانی‏ ها و غیره؛ اما این سیاستها از سوی حضرت علی(ع) نفی شد.
این کارشناس تاریخ ادامه داد: سیاست امام علی(ع) در برابر اینگونه سیاست های نژاد پرستانه قرار داشت، ایشان با کمال رفق و مدارا با ایرانی‏ ها برخورد می‏ کرد که گاهی مورد اعتراض برخی از عرب‏ها قرار می‏ گرفت اما ایرانیان را به سوی ایشان جذب می کرد.
ربانی گفت: ایرانیان نخستین حکومت شیعه مذب را تشکیل دادند چنانچه دولت علویان طبرستان، نخستین دولتی علوی بود که در شرق اسلامی، به دور از تأیید خلفای عباسی تشکیل شد، در حقیقت این نخستین بار بود که علویان پس از قیام‌های طولانی در مناطق مختلف، توانسته بودند دولتی را تشکیل دهند.
وی تأکید کرد: تلاشهای حکومت صفویه و علمای جبل عامل نیز به عنوان مهمترین و مؤثرین مؤلفه در گرایش ایرانیان به مذهب تشیع و جانبداری از اهل بیت پیامبر (ع) مطرح بوده است.

بنابراین با چنان پشتوانه‌ای که ایرانیان در تشیع داشتند اگر هریک از امامان شیعه به این سرزمین وارد می‌شدند طبیعتا مورد بهترین استقبال ها قرار می‌گرفتند و این واقعه در زمان امام رضا(ع) اتفاق افتاد.

نقش امام رضا(ع) در بیداری مردم

علیرضا مردانی مدرس دانشگاه و پژوهشگر تاریخ اسلام نیز در گفت و گو با ایمنا در این خصوص اظهار کرد: امام رضا (ع) در عصر امامت خویش با چند خلیفه عباسی معاصر بوده اند که تنها در زمان زمامداری مأمون شرایطی پدید آمد که امام را به موضع گیری واداشت.
وی گفت: امام رضا (ع) تا آنجا که قدرت و امکان داشت در بیداری مردم و توجه دادن آنان به اصول و مسائل تلاش های زیادی انجام داد، بنابراین ایشان نقشی مستقیم و مؤثر در بیداری مردم داشت که این خود باعث می شد مأمون با امام به مخالفت بپردازد.
این محقق تاریخ اسلام اضافه کرد: دستگاه حاکم مأمون از وجود یک رکن مهم علمی و معنوی که بتواند پشتوانه حل مشکلات مختلف باشد خالی بود و این کمبود با وجود علمای موجود در دستگاه خلافت عباسیان تأمین نمی شد.
مردانی اظهار کرد: وضع سیاسی و اجتماعی آن روز طوری بود که یک تغییر کلی را در سطح دستگاه خلافت از نظر کیفیت برخورد با جناح های مخالف و ایجاد امواج جدیدی در افکار عامه ایجاد می کرد.
وی گفت: مأمون با در نظر گرفتن اوضاع مملکت و پس از مشورت با وزیرش، فضل ابن سهل، امام را به پایتخت دعوت کرد، گرچه ایشان از رفتن امتناع ورزید ولی مامون پی گیر بود و به ارسال دعوت نامه هایی پیاپی به امام ادامه داد و دست بردار نبود.
پژوهشگر تاریخ اسلام بیان کرد: مأمون باهدف کاستن از تضاد علویان و عباسیان، فرو نشاندن نهضت ها، نظارت بر امام و محدود ساختن ایشان، مخدوش ساختن قداست معنوی امام، مشروع جلوه دادن خلافت و به دست آوردن پایگاه مستحکم مردمی امام را به عنوان ولی عهد خود معرفی کرد.
مردانی اذعان کرد: نفوذ امام در میان مسلمانان آن هم در میان ایران که از بهترین شیعان ایشان بودند ارکان حکومت اموی را با خطر جدی مواجه کرده بود بنابراین مأمون باهدف حفظ حکومت خود تصمیم به قتل اما رضا(ع) گرفت.

کد خبر 328410

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.