شرح حال دقیق بیمار، قدم اول در تشخیص  سندرم "کمر صاف"

انحنای ستون فقرات و زاویه آن باعث می شود کمر انسان در حرکت و بلند کردن اجسام دچار آسیب نشود، اما برخی از افراد با سندروم کمر صاف مواجه هستند که باعث می شود آنها به راحتی نتوانند بایستند.

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری ایمنا، ستون فقرات از پهلو که نگاه شود، دارای سه انحنای اصلی است که شامل انحنای گردن رو به جلو، انحنای ناحیه سینه ای رو به عقب و انحنای کمری رو به جلو است. به انحنای سینه ای کیفوز و به انحنای کمری لوردوز می گویند. در واقع سر باید روی لگن و میان دو مفصل ران قرار گیرد. این حالت تعادل باعث می شود راه رفتن و ایستادن با حداقل انرژی انجام شود. اما گاه کیفوز زیاد از حد ناحیه ی سینه ای یا کاهش لوردوز طبیعی کمری، این تعادل را برهم می زند.

در خصوص ستون فقرات طبیعی و نشانه های  سندرم  کمر صاف گفتگویی داشتیم با "دکتر علیرضا مقتدری، متخصص طب فیزیکی" که مشروح آن در ادامه از نظرتان می گذرد:

نشانه های سندرم "کمر صاف" چیست؟

علامت اصلی کمر صاف این است که فرد نمی تواند به راحتی بایستد و همراه آن دچار کمر درد و گاهی درد ران و کشاله ران می شود. این در حالی است که در طول روز و با گذشت زمان علائم بدتر می شود؛ تا حدی که بیمار برای ایستادن احساس ناتوانی و خستگی می کند. به تدریج برای حفظ موقعیت راست بدنی، فرد زانوها و مفصل ران خود را خم می کند. همین تلاش برای ایستادن بهتر، فرد را خسته می کند. بعضی از بیماران علائم تنگی کانال نخاعی و سیاتیک را همراه با درد و ضعف اندام هنگام راه رفتن گزارش می کنند. همچنین برخی دیگر از درد بین دو کتف و گردن شکایت می کنند. این علائم به تدریج بدتر می شوند و اغلب فرد را ناتوان می سازد بنابراین فرد بیمار به مسکن و داروهای مخدر روی می آورد و فعالیت های روزمره اش مختل می شود.

بیماری سندرم کمر صاف از چه زمانی میان افراد رایج شد؟

اولین بار این سندرم در بیمارانی توصیف شد که در گذشته اسکولیوز آنها با میله های هارینگتون درمان می شد. این میله ها در حین اصلاح اسکولیوز باعث صاف شدن لوردوز طبیعی در ناحیه ستون فقرات کمری می شد، به ویژه وقتی که فیوژن در مهره های تحتانی ستون فقرات کمری(L4,L5) صورت می گرفت. این سیستم از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ استفاده می شد. این در حالی است که با تکنیک های جدید درمان اسکولیوز و وسایل ثبات جدید، این سندرم کم پیش می آید.

 بیماران درمان شده با میله های هارینگتون اغلب سال ها یا حتی دهه ها بدون مشکل زندگی می کردند، زیرا دیسک های طبیعی زیر سطح خشک شده ستون فقرات، صاف شدگی لوردوز را جبران می کند، اما زمانی که این دیسک ها تخریب شوند، فرد توانایی ایستادن صحیح را از دست می دهد و درد ایجاد می شود.

علل ابتلا به سندرم کمر صاف چیست؟

یکی از علل سندرم کمر صاف شامل بیماری تخریب دیسک است. دیسک های بین مهره ای به عنوان جاذب نیروهای وارده به ستون فقرات عمل می کنند، علاوه بر آن لوردوز ناحیه کمری را حفظ می کنند. همچنین با افزایش سن، تغییرات دیسک شروع می شود و پس از تخریب، نقش جاذب نیروی خود را از دست داده، لوردوز کاهش می یابد و بیمار در حفظ ایستایی خود دچار مشکل می شود.

همچنین شکستگی متعدد مهره ها به خصوص در اثر پوکی استخوان باعث از بین رفتن انحنای طبیعی شده و سندرم کمر صاف ایجاد می شود. بیماری اسپوندیلیت انکلیوزان نیز یک بیماری التهابی مزمن است که ستون فقرات را در هم درگیر کرده و در نهایت باعث کاهش لوردوز می شود. علاوه بر این بدن در بعضی مواقع بعد از لامینکتومی و فشار زدایی ریشه های عصبی، کاهش لوردوز داده و باعث ایجاد ناپایداری رخ می شود.

شیوه تشخیص این بیماری به چه صورت است؟

قدم اول مثل همه موارد شرح حال دقیق بیمار است، به گونه ای که بیمار از عدم توانایی ایستادن صحیح و همچنین درد کمر شاکی است و معمولا سابقه ای از جراحی یا بیماری التهابی دارد. در واقع رادیوگرافی از همه طول ستون فقرات ضروری است. رادیوگرافی در حالت ایستاده و زانوهای صاف انجام می شود و وضعیت بیمار به صورتی که خود را به جلو خم کرده است مشاهده می شود. با خط شاقولی بدن نیز می توان دید که این خط از جلوی استخوان خاجی می گذرد. در صورت ضرورت MRI و سی تی اسکن و گاه میلوگرام برای بررسی کانال های نخاعی و دیسک ها انجام می شود.

درمان های غیر جراحی سندرم کمر صاف شامل چه مواردی است و در چه صورتی جراحی انجام می شود؟

در بعضی از موارد با استفاده از داروهای ضد التهاب، درمان های فیزیکی و تمرینات ورزشی می توان علائم را بر طرف کرد، اما اگر تغییرات ساختمانی ستون فقرات زیاد و ماندگار باشد درمان غیر جراحی با شکست همراه خواهد بود. در بسیاری از موارد به خصوص هنگامی که تغییرات ساختمانی ستون فقرات وجود دارد، درمان جراحی به کمک بیمار می آید و راستایی ستون فقرات ایجاد می شود.

کد خبر 325055

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.