به گزارش گروه جامعه خبرگزاری ایمنا، قریب به دوهفته از مهر ماه و روزهای مدرسه رفتن نوآموزان سپری شده است، ترس از مدرسه و ترس از جدایی از والدین در بین برخی از کودکان با توجه به اینکه مقدماتی را سپری کرده و وارد مدرسه شدند، هنوز هم وجود دارد، مهارت جدا شدن از خانواده و قرار گرفتن در محیط اجتماعی جدید مدرسه به طور طبیعی اتفاق نمی افتد و مانند هر رفتاری دیگری علت زیر بنایی دارد.
هراس از مدرسه یکی از نشانه ها و زیرمجموعه های اضطراب جدایی است، هراس از مدرسه به بی میلی شدید به رفتن به مدرسه گفته می شود، اضطراب شدید و عوارض جسمی مانند: سرگیجه، درد معده و تهوع و موراد دیگر کودک را در منزل نگه می دارد و والدین که نگران سلامتی کودک هستند، غالبا رغبتی ندارند که برای رفتن کودک به مدرسه از زور استفاده کنند.
بسیاری از کودکان هنگام جدا شدن از والدین ناراحت می شوند، به ویژه در خانواده هایی که مراقبت های غیرمنطقی از کودک صورت می گیرد، اما برخی از کودکان اضطراب بسیار شدیدی را موقع جدا شدن از مادرشان نشان می دهند.
والدین مضطرب، کودکان وابسته
تحقیقات نشان می دهند که تنها ۵۰ درصد هراس از مدرسه، ترس به عملکرد تحصیلی یا برخی جنبه های محیط مدرسه مربوط می شود و در موارد مربوط به بی میلی کودک به جدا شدن از مادر و خانه است،
تصور اصلی بر این است که مادر و کودک به گونه ای شدید به هم وابسته اند، وابستگی شدید کودک برایش این ترس را به وجود می آورد که امکان دارد برای خود او یا مادرش این اتفاق روی دهد.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با اشاره به این نکته که یکی از شایع ترین علت های ترس از مدرسه ترس از جدایی از والدین است در گفت و گو با خبرنگار جامعه ایمنا اظهار می کند: به طور کلی موضوع ترس از مدرسه رفتن کودکان می تواند حالت ارثی و ژنتیکی داشته باشد و اینکه یک کودک وابسته به والدین هست و یا اینکه والدین او والدین مضطرب هستند و مرتب خواهان بودن کودک در کنار خودشان هستند و تجربه های جدایی فرزندان را در سالهای اول برای کودکان فراهم نمی کنند و این امر یکی از دلایل ایجاد وابستگی است.
این عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با تاکید به دلایل دیگر ترس از رفتن به مدرسه اذعان می کند: ممکن است تجربه های جدایی متعدد کودک وابسته به دلایلی باشد که اکنون نمیتواند تجربه جدایی مجدد را بپذیرد، کودک خجالتی که توانایی برقراری ارتباط با هم سالان برای او سخت است، اضطراب اجتماعی، ترس از انجام تکالیف، ضعف از یادگیری، نداشتن اعتماد به نفس کافی و سواس کودکان به محیط مدرسه نیز عامل اضطراب آنان از رفتن به محیط مدرسه است.
افسانه کرباسی توضیح می دهد: اختلال یادگیری، هوش متوسط روبه پایین کودکان، نداشتن تمرکز کافی، بیش فعالی و وضعیت نامناسب آموزش در مدرسه را در بر می گیرد. البته برخورد غلط و تجربه های نامناسبی که کودک نسبت به کودک کارد مدرسه یا هم کلاسی ها پیدا می کند از دیگر دلایل ترس از مدرسه رفتن او است.
اهمیت جدایی از والدین در دوران مهد کودک
وی درباره تجربه جدایی های زود هنگام کودکان از والدین و تاثیر آن در دوران مدرسه اظهار می کند: در دوره وابستگی هفت ماهگی تا دو سالگی کودکان نباید از والدین جدا شوند، اما باید توجه کنیم که تجربه های جدایی های زود هنگام از والدین یکی از علت های این مساله است، اکنون کودکان مهد کودک و پیش دبستانی ار تجربه می کنند، اما احتمال ترس از رفتن به را هم دارند، جدایی های طولانی از والدین از سنن هفت یا هشت سالگی برای والدین درد سرساز می شود و این امر وابسته علت های به سالهای قبل است.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان معتقد است اولین شیوه جدایی کو. دک از خانواده که بسیار هم مفید هست در سه سالگی و دوران رفتن به مهد کودک است، در صورتی که مربیان مهد کودک همکاری کنند و کودک به طور ناگهانی از خانواده جدا نشده و این جدایی طی یک ماه اناجم بگیرد در این صورت کودک دچار اضطراب جدایی از والدین نخواهد شد. بایستی والدین تلاش کنند که این روند جدایی در سنین مدرسه اتفاق نیفتد و این روند جدایی تدریجی در سنین سه سالگی به بعد و در دوران مهد کودک برای کودکان باشد تا در دوران مدرسه کتر دچار مشکل شوند.
کرباسی درباره تدوام این اضطراب بعد از طی شدن دو هفته از مدارس به خبرنگار ما می گوید: اختلال اضطراب از رفتن به مدرسه و جدایی از والدین بین دانش آموزان کم و زیاد می شود و ممکن است که کودک روزهای اول مهر را به خوبی به مدرسه برود و بعد از طی شدن یک یا دو هفته این جدایی از والدین او را دچار اضطراب کند، یا با تعطیلی های آخر هفته، روزهای شنبه رفتن به مدرسه برای او سخت بوده و دچار اختلال شود.
تفکیک ترس از مدرسه و ترس جدایی از والدین
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با تاکید به علایم ترس کودکان بیان می کند: کودکان در این سن ممکن است شکایت خود را به شکل جسمی و بیمار بودن با سر درد، دل درد و تهوع نشان دهند که یکی از شایع ترین تظاهرات اختلالات اضطرابی کودکان برای نرفتن به مدرسه است، ضروری است که خانواده ها به این موارد دقت کرده و دلیل اضطراب کودک را بررسی کنند.
وی توضیح می دهد: بنابراین تظاهرات گوارشی کودکان می تواند اشاره ای به ترس یا اجتناب آنها از رفتن به محیط مدرسه باشد، البته پرخاشگری کردن، لجبازی و بهانه آوردن های مرتب برخی از کودکان هم، پدر و مادر را بسیار عصبانی کرده و که برخورد های خشنی را به همراه داشته و اضطراب دانش آموزان را افزایش می دهد.
کرباسی درباره تفکیک ترس از مدرسه و ترس جدایی از والدین اذعان می کند: بهتر است بدانیم که ترس برخی از کودکان به دلیل ترس از رفتن به محیط مدرسه و یا ترس جدایی از خود والدین هست و و باید این دو مورد از هم تفکیک شوند. بررسی ترس از جدایی در خانواده صورت بگیرد و اضطراب کودک درمان شود، به طور یقین والد مضطرب، وسواسی، کمال گرا و کنترل گر موجب افزایش اضطراب فرزندش می شود. چنانچه مشکل جدایی کودک وابسته به مدرسه باشد، ضرورت است که وضعیت مدرسه، برخوردهای خشن معلم، سطح آموزشی بررسی شود و با توجه به این موارد تفکیک علت های اضطراب انجام شود.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در مورد تعویض مدرسه کودکان خاطرنشان کرد: وقتی که کودک دچار اضطراب جدایی شود و به سختی با محیط مدرسه کنار بیاید، تعویض مدرسه توسط والدین راهکار مناسبی نخواهد بود و بردن او به محیط جدید موجب اضطراب دوباره خواهد شد. با مصرف در طی یک یا دو هفته میتوان تا حدودی این مشکل را کاهش داد، نکته دیگر اینکه در این شرایط والدین از سر دلسوزی اجازه غیبت از مدرسه را به کودک ندهند تا به مرور زمان و با حضور مداوم در مدرسه، اضطراب و مدرسه هراسی دانش آموز کاهش پیدا کند.
وی یادآوری می کند: ترس از مدرسه می تواند علت های مختلفی داشته باشد و این ترس از یک علت جزئی که با یک توصیه حل می شود تا علت های کلی که نیازمند مصرف دارو است را در بر می گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان تاکید می کند: حضور فیزیکی دانش آموزان در مدرسه الزامی است، همراهی والدین و مربیان به کودکان آرامش می دهد و ترس آنان را کاهش می دهد، البته کم کردن پاره ای از وظایف از کودکان و ندادن تکالیف زیاد به آنها در این دوران اضطراب و اصرار به حضور او در محیط مدرسه موجب کاهش حساسیت او شده تا بتواند با کنار آمدن با شرایط و حضور الزامی در مدرسه اضطراب خود را کاهش دهد.
به گزارش ایمنا؛ یکی از عوامل ایجاد و تشدید استرس در کودکان مقایسه آنها با سایر همسالان است که این کار هم این کار موجب ایجاد تصور منفی در ذهن کودک و ایجاد بی علاقگی آنها نسبت به محیط مدرسه می شود، اما آرامش وتشویق کودکان به محیط مدرسه و مشاهده شوق سایر دانش آموزان او را متقاعد به پذیرفتن شرایط جدید و کاهش استرس او از رفتن به مدرسه می کند.
به طوریقین کودکانی که کمتر در اجتماع بودند، بیشتر اضطراب جدایی از والدین و رفتن به مدرسه را دارند، روش تربیتی والدین و ارایه آموزش های لازم به آنان زمینه حضور بی استرس آنها در محیط های اجتماعی کوچک را فراهم می آورد و از استرس آنها در محیط های اجتماعی بزرگ تر همانند مدرسه و در بین هم سالان پیشگیری می کند.
نظر شما