افزایش نگرانی ها از کاهش سن شیوع بیماری های قلبی و عروقی در ایران

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری ایمنا، از جمله نهادهای مردمی مانند فدراسیون بین‌المللی قلب‌شناسی و انجمن بین‌المللی قلب‌شناسان، در سال ۱۹۷۸ میلادی تأسیس شد که مسئولیت آن، پیشگیری و کنترل بیماری‌های قلبی عروقی بود.

 با ادغام این دو انجمن با یکدیگر و تغییر نام آنها رسما از سال ۱۹۹۸، فدراسیون جهانی قلب تشکیل شد.

 فدراسیون جهانی قلب با این نگرش که تمام کشورهای عضو این فدراسیون می‌توانند به ریشه‌کنی همه‌گیری جهانی بیماری‌های قلبی عروقی کمک کنند، با همکاری سازمان بهداشت جهانی ۲۹ ماه سپتامبر هر سال را به عنوان روز جهانی قلب تعیین کرد و هرساله با شعاری متفاوت این روز گرامی داشته می‌شود.

در سال های اخیر آمار مرگ و میر بیماران قلبی و عروقی در دنیا افزایش چشمگیری داشته است به طوری که  فدراسیون جهانی قلب اعلام کرده است سالانه ١٧٫١ میلیون نفر در دنیا، به خاطر عارضه های قلبی جان خود را از دست می دهند.

اعلام این آمار اهمیت اطلاع رسانی در خصوص راه های پیشگیری از بروز عوارض قلبی را بیش از پیش نمایان می کند. بیماری های قلبی و عروقی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در ایران به شمار می روند. نزدیک به ۴۰ درصد علل فوت جوانان در ایران، بیماری های قلبی شناخته شده اند.

علائم بیماری‌های قلبی در بسیاری از موارد دیر ظاهر می‌شوند و نداشتن علامت، دلیل بر سلامت قلب نیست.

در واقع اولین گام برای داشتن یک قلب سالم، شناخت عوامل خطری است که قلب را تهدید می‌کنند.

خانم ها تا قبل از یائسگی از بیماری های قبلی تا حدودی در امان هستند

یک متخصص قلب و عروق در گفتگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: در حال حاضر بیش از ۳۰ درصد مرگ و میرهایی که در جهان اتفاق می افتد بر اثر بیماری های قلبی و عروقی است.

دکتر معصومه صادقی با اشاره به اینکه سن شیوع پایین این بیماری نگرانی های زیادی به وجود آورده است، تاکید می کند: اولین گام برای کنترل بیماری های قلبی عروقی این است که افراد با عوامل خطر آن آشنا و روش های مراقبت از قلب را بداند.

 وی با اشاره به عوامل خطرساز در سلامت قلب، تصریح می کند: بیمار یهای مغزی و عروق محیطی، عوامل خطر مشترکی با قلب دارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می افزاید: دسته ای از عوامل خطر غیر قابل کنترل هستند یعنی نمی توان درباره آنها دخل و تصرفی انجام داد که از جمله این عوامل سن بالای بیمار است؛ هر چه سن بالاباشد، بیشتر احتمال خطر بیماری وجود دارد.

وی با یادآوری این نکته که معمولاً خانم ها تا قبل از یائسگی از بیماری های قبلی تا حدودی در امان هستند، اضافه می کند: البته بعد از این دوران، خانم ها هم در خطرابتلا به بیماری های قلبی عروقی در تراز آقایان قرار می گیرند.

دکتر صادقی تصریح می کند: عوامل سن، وراثت و ژنتیک در ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی دست افراد نیست اما در کاهش عوامل محیطی و اجتماعی افراد می توانند نقش داشته باشند.

وی با بیان اینکه برخی از عوامل خطر قابل کنترل هستند اما درمان قطعی نمی شوند، اظهارمی کند: از جمله این عوامل خطر می توان به فشار خون بالا، چربی بالا، دیابت اشاره کرد که هر سه مورد با دارو و غیر دارو قابل کنترل هستند.

متخصص قلب و عروق اظهارمی کند: برخی داروها همچون قرص‌های ضدبارداری و برخی داروهای هورمونی، کمبود آنتی اکسیدان ها، غیر عادی شدن فاکتورهای انعقاد خون و افزایش هموسیستئین در خون نیز  ممکن است باعث افزایش ایجاد بیماری های قلبی عروقی شوند.

وی تاکید می کند: سیگار، چاقی، کم تحرکی و استرس ها عواملی است که در ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بسیار تأثیرگذار هستند.

دکتر صادقی معتقد است حداقل ۳۰دقیقه فعالیت متوسط در اغلب روزهای هفته (حداقل ۵روز) یا هر روز به سلامت قلب کمک کرده همچنین می‌ تواند احتمال بیماری‌های قلبی و سکته قلبی همچین خطر سرطان روده ی بزرگ، فشارخون بالا، دیابت و غیره را نیز کاهش دهد.

عوامل مؤثر در بروز بیماری های قلبی
علائم بیماری‌های قلبی در بسیاری از موارد دیر ظاهر می‌شوند و نداشتن علامت، دلیل بر سلامت قلب نیست.

اولین گام برای داشتن یک قلب سالم، شناخت عوامل خطری است که قلب را تهدید می‌کنند.

پزشکان معتقدند، هر چه میزان کلسترول یا LDL در خون بالاتر باشد و تعداد بیشتری از عوامل خطرزا را داشته باشید، به همان اندازه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی قرار دارید.

 افرادی که قبلاَ مبتلا به بیماری قلبی بوده اند، در معرض خطر بیشتری برای وقوع یک حمله قلبی مجدد هستند.

کارشناسان بر این باورند که مهمترین دلایل این امر ابتلا به فشار خون بالا، کلسترول بالا و افزایش وزن، عدم فعالیت فیزیکی مناسب، روابط جنسی غیر ایمن و مصرف داروهای غیرمجاز است.

بسیار پر واضح است که بیماری‌های قلبی عروقی تهدیدی عمده برای جوامع مترقی انسانی، به شمار می رود اما خوشبختانه اغلب می‌توان با یکسری از  تغییرات مثبتی در شیوه زندگی، از ایجاد و یا بدترشدن این بیماری‌ها پیشگیری کرد و حتی پس از ایجاد می توان میزان عارضه و  مرگ و میر ناشی از آنها را به شکل قابل توجهی کاهش داد.