به گزارش ایمنا، این کارگردان که فیلمش را با موضوع خشونت خانگی ساخته در اینباره گفت: عدهای بر این باورند که باید فیلمساز در انتظار این باشد تا در جامعه یک بحران فراگیر شود و بعد دربارهی آن معضل فیلم بسازد اما به عقیده من این نوع فیلم ساختن دیگر ارزش و تأثیری ندارد.
عدهی دیگری نیز بر این باور هستند که باید فیلمساز یک قدم جلوتر از جامعهی خود حرکت کند به گونهای که اگر جامعه به مسیر بحرانی متمایل میشود با ساخت یک فیلم به جامعهی خود هشدار دهد.
او با بیان اینکه فیلم اِو (خانه) اساساً یک هشدار به جامعه محسوب میشود، خاطرنشان کرد: به عنوان یک فیلمساز اعتقاد ندارم زمانی که جامعه دچار معضلی میشود به فیلمسازی دربارهی آن موضوع روی بیاورم زیرا انتظار این است که یک فیلمساز قدمی از دیگران جلوتر باشد و باید بتواند به عنوان یک هشداردهنده در جامعه عمل کند.
این کارگردان سینما با بیان اینکه در این فیلم افرادی تصویر شدهاند که از شخصیت واقعی خود فاصله گرفتهاند و در مراودات خود با دیگران نقابهای مختلف به چهرهشان میزنند اظهار کرد: بازگشت انسانها به هویت واقعی و اصیل خود باعث میشود تا بسیاری از معضلات اجتماعی برطرف شود.
چرا «اِو» در گروه هنر و تجربه اکران میشود؟
یوسفینژاد دربارهی علت اکران این فیلم در گروه هنر و تجربه اظهار کرد: دو فیلم در جشنوارهی سیوپنجم فیلم فجر بهعنوان نمایندهی گروه سینمایی هنر و تجربه به بخش سودای سیمرغ راه پیدا کردند و از طریق گروه هنر و تجربه شناخته و حمایت شدند. طبیعیترین گزینه برای اکران این فیلمها نیز همین گروه است و از همان ابتدا بهنوعی مهر سینمای هنر و تجربه بر پیشانی این فیلمها نشسته است. البته خود فیلم اِو (خانه) هم مختصات هنری و تجربی برای اکران در این گروه ارزشمند را داراست.
او درباره مکانیزم راهیابی فیلم خود به جشنواره فجر توضیحاتی داد و گفت: طبق آییننامهی جشنواره فیلم فجر، همهی فیلمها در ابتدا به دفتر جشنواره فرستاده میشوند و سپس بر اساس نوع پروانهی ساخت و ساختار فیلم و حتی متریال به کار رفته در آنها، در بخشهای مختلف جای میگیرند. به هر حال از میان ۸۶ فیلم ارائه شده به گروه هنر و تجربه نهایتاً دو فیلم «کوپال» و «اِو/ خانه» از طریق کمیتهی انتخاب جشنواره پذیرفته و به بخش سودای سیمرغ راه یافتند و این اتفاقات چیزهایی نیست که فیلمساز در آن دخیل باشد و تصمیمهای لازم در این زمینه توسط مراجع دارای صلاحیت گرفته میشود.
وی با بیان اینکه شاید همهی مختصات سینمای تجاری که بدنهی اصلی سینما را تشکیل میدهند در آثار سینمای هنر و تجربه و به اصطلاح نوجو وجود نداشته باشد، گفت: به هرحال اینگونه فیلمها به دنبال شیوههای بیانی جدید و متفاوتتری هستند که هنوز تماشاگران سینمای بدنه بهطور کامل با آنها اُنس نگرفتهاند. گرایش مخاطبان به سینمای فرهنگی هرچند مستلزم صرف زمان است، اما در صورت استمرار تولید فیلمهای هنری و فرهنگی و تقویت گروههایی مانند سینمای هنر و تجربه به طور حتم بهوقوع خواهد پیوست.
این کارگردان سینما با بیان اینکه یکی از عمدهترین ویژگیهای سینمای تجاری استفاده از چهرههای شناخته شدهی سینما است که این ویژگی در فیلم اِو (خانه) لحاظ نشده است، خاطرنشان کرد: در برخی آثار سینمای هنر و تجربه، بازیگران شاخص هم با توجه به علاقهی خود به نوآوری و تجربهگرایی حضور پیدا میکنند و غالباً از کار کردن با فیلمسازان صاحب اندیشه رضایت دارند.
یوسفینژاد تاکید کرد: البته فیلمسازانی هم هستند که نوع کار آنها ایجاب میکند که به سراغ بازیگران مطرح نروند و دوست دارند بازیگرانی را جلوی دوربین بیاورند که بکر و تازه باشند و از پیش ذهنیتی نسبت به آنان نزد تماشاگر شکل نگرفته باشد. من هم بهعنوان یک فیلمساز معتقد هستم که بایستی شناساندن و تربیت نیروی انسانی جدید در هر فیلم برای فیلمساز مهم باشد تا نسل جوان هم به مرور زمان بتواند به طور مستقل وارد چرخهی حرفهای سینما شود که یکی از اهداف جنبی من از ساخت فیلم نیز همین مسئله است./
منبع:ایسنا
نظر شما