به گزارش ایمنا، شاید اکثر ما میدانیم در روستاهای دور افتاده کشورمان پزشکانی وجود دارند که مخلصانه به هموطنان آن قسمت خدمت میکنند ولی نمیدانیم بهورز کیست و جزو چه قشری محسوب می شود. بهورزان قهرمانان گمنام عرصه سلامتتند، آن ها بی هیچ چشم داشتی در مکان هایی با کمترین امکانات به درمان روستاییان میپردازند و به سلامت اجتماعی جامعه کمک می کنند.
جامعه بهورزی ایران با جمعیتی بالغ بر ۳۵ هزار نفر به عنوان پیش قراول در عرصه‌های مختلف خدمت رسانی به ویژه در امر بهداشت و درمان می‌باشد و بدون تردید تبلوری از مدنیت اسلامی منطبق بر اصول قانون اساسی به معرض تماشا گذاشته است و افتخارت عظیمی در کارنامه چندین ساله خود در نزد مردم شریف به ودیعه گذاشته است.
خانه بهداشت محیطی ترین واحد روستائی ارائه خدمت در نظام شبکه های بهداشتی درمانی کشور است و واحدی است مستقر در روستا که غالباً چند روستای دیگر ( روستاهای قمر ) را نیز تحت پوشش می دهد.
بی شک یکی از مهمترین و اصلی ترین عوامل موفقیت نظام سلامت، توجه به نظام شبکه ای است که در آن خانه بهداشت به عنوان اولین و اصلی ترین سطح ارایه خدمات بهداشتی است.
بهورزان مرد و زن ، کارکنان خانه بهداشت را تشکیل می دهند. بهورزان ، بومی هستند و این امر منجر به ارتباط مداوم آنها با مردم میگردد. وظیفه اصلی بهورزان اجرای برنامه های بهداشتی در سطح روستا است.
بهورز دارای یک نقش حاکمیتی جدی در روستا است و به عنوان یک رصد کننده امین و هوشیار در محیطی‌ترین بخشها تامین سلامت مردم را به عهده دارد.
نقش وجایگاه بهورز از ابتدا تاکنون در سطح مناسبی از نظام سلامت تعریف شده است که این امر در کنار ارایه موثر خدمات بهداشتی و دستاوردهای عظیم آن در مناطق محروم کشور، قابل ستایش ترین جنبه کار بهورزان و مجموعه نظام سلامت است.
بهورز درد آشنای مردم و مورد اطمینان آنهاست که این امر مهمترین رمز موفقیت این عزیزان است. موفقیتهای کسب شده نظام سلامت در زمینه کاهش میزان مرگ و میرمادران باردار، کاهش میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال، افزایش پوشش زایمان ایمن، افزایش امید به زندگی، دسترسی آحاد جامعه به مراقبتهای اولیه بهداشتی و بهبود شاخصهای سلامت، بهسازی اما کن و تعامل با سایر سازمانها و جلب مشارکت مردم، همگی مرهون تلاش و خدمات بهورزان است. بهورزان نه تنها باعث ارتقای سلامت روستاییان میشوند، بلکه به تأمین سلامت جامعه شهری نیز کمک میکنند، نکوداشت ۱۲ شهریور به عنوان روز ملی بهورز در سال ۱۳۶۳ وزارت بهداشت تحقیق گسترده ای به منظورآ گاهی از وضعیت خدمات بهداشتی درمانی کشور انجام داد. در این میان جا دارد از تلاش بنیانگذاران نظام شبکه، شادروان دکتر کامل شادپور و شادروان دکتر سیروس پیله رودی که در طراحی نظام شبکه مراقبتهای اولیه بهداشتی نقش بسیار ارزنده ای ایفا کردند، به نیکی یاد کنیم.
خانه بهداشت و بهورز به عنوان نماد خدمت و توسعه در نظام مراقبتهای اولیه سلامت است. به منظور نکوداشت این خدمات روز ۱۲ شهریور به نام روز بهورز نام گذاری شد تا همه ساله فرصتی فراهم شود تا از خدمات ارزنده بهورزان کشور این طلایه داران عرصه سلامت تقدیر به عمل آید. ۱۲ شهریور یادآور روزی است که در آن اولین خانه بهداشت در منطقه چانقرانلوی ارومیه، روستای حیدرلو تأسیس و راه اندازی شد. امروزه سازمان جهانی بهداشت کلمه Behvarz را در مکاتبات و اسناد خود به کار می برد که این حاصل سالها تلاش وکوشش بهورزان ومربیان مرا کز آموزش بهورزی است.
الف – سلطانی، مربی آموزشگاه بهورزی مرکز بهداشت شماره یک
نظر شما