به گزارش خبرنگار ایمنا، چهاردهمین نشست از سلسله نشست های تحلیل و بررسی کارنامه اساتید موسیقی به «مهران قاضی» استاد فقید نی اصفهان اختصاص یافت. در این برنامه که به همت دفتر تخصصی موسیقی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان در هنرسرای خورشید برگزار شد خانواده قاضی، دوستان این هنرمند که قریب به یک سال است از جامعه هنری اصفهان رخت بربسته و اهالی موسیقی حضور داشتند.
شروع برنامه با شعری از «کیوان دلجو» شاعر اصفهانی در وصف «مهران قاضی» و خانواده هنرمند او همراه بود، سپس کلیپی در مورد استاد «عباس قاضی» پدربزرگ مهران قاضی و سرسلسله هنر نی نوازی در خانواده قاضی پخش شد که توجه حاضران را به خود جلب کرد.
مهران خستگی ناپذیر بود
«مهراب قاضی» برادر این هنرمند در مورد مهران گفت: برادرم در ۳۰ مرداد ۱۳۵۲ در اصفهان به دنیا آمد. ابتدا نزد پدربزرگ و سپس نزد عمویمان «جلال قاضی» موسیقی را آموخت. یاد دارم وقتی عمو با مهران تمرین می کردند، تا ساعتها به طرزی خستگی ناپذیر کار می کردند و تا صبح تمرین آنها طول می کشید. امشب تولد مهران است و یاد او زنده است.
او از تلاش برای آماده کردن قطعات ساخته شده توسط مهران قاضی خبر داد و گفت: در گذشته گرفتن مجوز کنسرت بسیار سخت بود، اما او با تلاش به این راه ادامه داد، و حتی در زمان بیماری اش هم الگوی صبر و مقاومت بود.
امروز باید معذرت خواهی کنیم که نی می زنیم!
«خلیل ملکی» استاد مهران قاضی هم گفت: آشنایی من با خانواده قاضی چهل سال است که ادامه دارد. چهار نسل از این خانواده از بابا عباس قاضی و جلال قاضی که اولین معلمان من بودند تا فرزندان و نوه های این خانواده می گذرد.
او ادامه داد: اواخر دهه ۶۰ اتفاقات خوبی در موسیقی اصفهان افتاد. از جمله چاپ کتاب استاد کیانی نژاد که ما هم آن را برای هنرجویان تدریس می کردیم.
وی با گله از وضعیت کنونی ساز نی اظهار داشت: امروز باید معذرت خواهی کنیم که نی می زنیم! اتفاقات خوبی برای ساز ملی ما نیافتاده است؛ مهران بسیار راسخ بود تا این راه را ادامه دهد.
شاد باشید و دیگران را شاد کنید
«آذین به آذین» همسر مهران قاضی نیز اظهار داشت: هنرمندانی مانند مهران سرمایه های فرهنگی جامعه هستند. هر اثر هنری رسانه ای است برای رساندن پیامی کسی که آن را خلق کرده است، او می رود و اثرش جاودانه می ماند. گاهی این اثر سالها از چشم مردمان پنهان می شود اما وقتی دوباره به میان مردم می آید پیام خود را با پس زدن زمان می رساند.
وی افزود: هنر در قید زمان نیست اما آیینه زمان خویش است، حال اگر هنرمند با کردار خود اخلاق را به نمایش درآورد می شود کسی مثل مهران من.
او ادامه داد: از همه کسانی که در زمان بیماری او با ما همراه بودند تشکر می کنیم. آخرین گفته مهران یک شب قبل از فوتش این بود که شاد باشید و دیگران را شاد کنید، پدرم آن را در شعری سرود:
نی از زبان مهران دارد به دل نوایی
گوید که شاد باشید قبل از شب جدایی
«مرتضی قاسمی» دوست مهران قاضی که از حاضرین در این مراسم بود درباره شخصیت او گفت: مهران انسانی چند بعدی و بی نظیر بود. به عنوان جوانی کم سن و سال وجودش پر از انرژی بود و این انرژی شرایطی برای او ایجاد کرده بود که مسئولان شهر او را می شناختند. در پیگیری انجمن صنفی برای موسیقی افراد زیادی فعالیت کردند تا سرانجام این انجمن در فروردین سال ۹۰ به ثبت رسید. من عضو هیات مدیره بودم و مهران از کسانی بود که بسیار توانایی داشت و ما را یاری رساند.
وی یادآور شد: در جشنواره میراث فرهنگی ناملموس هم که دکتر جمالی نژاد مدیر اجرایی آن بود، مهران در برگزاری بخش موسیقی بسیار همکاری داشت.
در این برنامه چندین گروه موسیقی به اجرای برنامه پرداختند و سپهر قاضی قطعه «یادگار عمر» از انوشیروان روحانی را که به یاد پدرشان نوشته شده بود نواخت. اجرای یکی از تصنیف های ساخته شده مهران با نام «ساز دل یا دلشکسته» توسط مسعود اهتمام نوازنده سنتور، همدمی خواننده و بلوچستانی با تنبک از دیگر بخش های این برنامه بود.
کیوان قاضی برادر مهران نیز با تکنوازی سنتور جمعیت را به شوق آورد تا یاد مهران بار دیگر زنده شود.
نظر شما