انتشار عکس های خصوصی آزاده نامداری/بی اخلاقی دوباره جریان ساز شد

انتشار عکس های خصوصی آزاده نامداری، مجری شناخته شده تلویزیون در فضای مجازی خبرساز شد.

به گزارش ایمنا، این نخستین بار نیست که در کشور ما یک آدم مشهور و شناخته شده یک روز صبح از خواب بلند می شود و با سر زدن به تلفن همراهش، تصویر خودش را در یک محفل یا شرایط شخصی و خصوصی بی آنکه خود از آن اطلاعی داشته باشد در صفحات مختلف فضای مجازی مشاهده می کند. بعد هم قبل از آنکه فرصتی پیدا کند تا بفهمد این آتش را چه کسانی به پا کرده اند، عکس هایش در تمامی صفحات و گروه های شخصی و جمعی ارسال شده و موج تازه ای در زندگی هنری و حرفه ای و حتی گاه شخصی اش به راه می افتد.

آزاده نامداری تازه ترین قربانی این رفتار غلط اجتماعی است که عکس های خصوصی اش این روزها در میان کاربران فضای مجازی دست به دست می چرخد و اظهار نظرات متفاوتی را ازسوی اقشار مختلف مردم در پی داشته است. این مجری شناخته شده تلویزیون که پیش از این به دلیل ازدواج کوتاه مدتش با فرزاد حسنی، دیگر مجری باسابقه تلویزیون تا مدتها از خبرسازترین چهره های مشهور در میان رسانه های زرد و گاه غیر زرد بود، دوباره بهانه ای شده تا بار دیگر به این فکر کنیم که «اخلاق» در جامعه ما در سکوی چندم رفتارهای اجتماعی ایستاده و تا کی و کجا قرار است با به دست گرفتن پرچم بی اخلاقی، خود و فرهنگمان را زیر سوال ببریم.

انتقاد یک حقوقدان از انتشار عکس‌های خصوصی آزاده نامداری

کامبیز نوروزی وکیل پایه یک دادگستری است. او در مورد انتشار عکس‌های خصوصی آزاده نامداری در کانال تلگرامی خود نوشت: «به تازگی عکس هایی از خانم آزاده نامداری در فضای مجازی منتشر شده است که لباسی عادی ولی بدون شال یا روسری برتن دارد . این عکس ها او را به همراه همسرش نشان می دهند که  دور میز غذا نشسته و ایستاده اند. زیرنویس های این تصاویر اشاراتی کنایه آمیز، از جمله به حجاب هم دارند. پخش این تصاویر اما عملی غیر اخلاقی و قطعاً نقض حریم خصوصی است.»

نوروزی در ادامه می نویسد: «زندگی داخلی افراد در جایی که به طور موقت یا دائم به سر می برند، اعم از خانه یا هتل یا کمپینگ یا اتومبیل یا هر جای مشابه دیگر، حریم خصوصی آنها و محترم است. انتشار عکس های مربوط به حریم خصوصی افراد، نه اطلاع رسانی، بلکه پرده دری و بی اخلاقی است.»

واکنش آزاده نامداری به انتشار تصاویر جنجالی اش در فضای مجازی

انتشار عکس های خصوصی آزاده نامداری که حکایت از سفر او به یکی از کشورهای خارجی به همراه همسر و فرزندش داشت، باعث شد تا او با انتشار ویدئویی کوتاه در فضای مجازی، گلایه های خود را از رفتار مغرضانه عده ای بیان کند.

او در اینباره گفت: اینروزها حال خوبی ندارم و به این فکر می کنم که چرا عده ای باید با سر زدن به خصوصی ترین بخش های زندگی کسی با آبروی او بازی کنند.

نامداری افزود: این اتفاق تلخ باعث شده تا اینروزها به دنبال پیدا کردن پاسخ برای حتی نزدیکان و اطرافیان خود باشم که از من درباره این مسئله سوال می کنند.

او با اشاره به اینکه در برابر این اقدام تنها سکوت می کند گفت: من پاسخی برای این افراد به جز سکوت ندارم، چون فکر می کنم گناه آنها که به زندگی خصوصی من سر زده و به طور پنهانی از محفل خصوصی من به همراه اعضای خانواده ام عکس گرفته اند، چندین بار بیشتر از من است که در جمع محارم و اعضای خانواده ام بدون حجاب حضور داشته ام.

 نقض حریم خصوصی و مجازات آن

در پایان به تعریف واژه «حریم خصوصی» در قانون آیین دادرسی کیفری و مجازات نقض آن ارسوی دیگران می پردازیم.

حریم خصوصی در ۲ معنا قابل تصور است؛ معنای نخست آن به مفهوم حوزه خـصـوصـی و تـعـرض‌نـاپـذیـری حـیـات فردی انسان است .حریم خصوصی در معنای دوم مبتنی بر حق افراد در مصون بودن از تعرض به حریم خصوصی‌شان به مفهوم اول است که همان بهره‌مندی از حریم خـصـوصـی مـی‌بـاشد مــفــهـــوم اصطلاحی حریم خصوصی همان تعریف حق خلوت است که برخی نـویسندگان از آن به عنوان حق امنیت فـــردی، مــصـــونـیــت مـسـکــن و حـیـثـیــت و تعرض‌ناپذیری مکاتبات یاد نموده‌اند.حق خلوت عبارت است از "حق داشتن یک چارچوب محافظت شده، امن و خالی از اغیار که در آن به دور از مداخله و فشار دیگران، شخص آن طور که میل دارد، زندگی کند."یکی از مهم‌ترین مباحث مربوط به حق خلوت، شناخت معیار و مصداق‌های آن است. به دیگر سخن، براساس چه معیار و قاعده‌ای می‌توان مصداق‌های حق خلوت را شناخت؟ در پاسخ باید گفت معیاری قابل پذیرش است که ناظر بر منافع فرد و جامعه باشد.

گرچه در شناسایی مصداق‌های تحت شمول حق خلوت اختلاف نظر وجود دارد؛ اما ۴ مصداق قابل ذکر است:

۱-ورود بدون اجازه و غیرقانونی به خلوت و حریم خصوصی دیگری مانند بازرسی و تفتیش جیب و کیف افراد

۲-تصاحب و استفاده از اسم، القاب و عناوین و اعتبار دیگری

۳-انتشار اسرار و وقایع خصوصی افراد مانند روابط زناشویی، امور پزشکی، نامه‌های شخصی، خصوصیت و ویژگی‌ها و عادات شخصی

۴-انتشار و افشای اطلاعات نادرست و انتساب آنها به یک شخص مانند نشر اکاذیب و افترا

حریم خصوصی در قوانین ایران

ضرورت رعایت حریم خصوصی افراد در اصول ۱ ، ۹، ۲۲ ، ۲۳متمم قانون اساسی مشروطیت (۲۹ شعبان ۱۳۲۵ هجری قمری) قید شده است.

در این اصول آمده است: «افراد از حیثیت، جان، مال، مسکن و شرف محفوظ و مصون از هر نوع تعرض هستند و متعرض احدی نمی توان شد، مگر به حکم و ترتیبی که قوانین مملکت معین می نماید.» (اصل نهم)

اصل سیزدهم: «منزل و خانه هر کس در حفظ و امان است در هیچ مسکنی قهراً نمی توان داخل شد، مگر به حکم و ترتیبی که قانون مقرر کرده»

اصل بیست و دوم: کلیه مراسلات پستی محفوظ و از ضبط و کشف مصون است، مگر در مواردی که قانون استثنا می کند.

اصل بیست و سوم: «افشا یا توقیف مخابرات تلگرافی بدون اجازه صاحب تلگراف ممنوع است، مگر در مواردی که قانون معین می کند.»

اما با نگرش به قانون اساسی و سایر قوانین موضوعه نظیر قانون مدنی، قانون آیین دادرسی کیفری، قانون مجازات اسلامی و... گوشه هایی از حریم خصوصی وجود داشته که می توان با استفاده از مفاهیم آن حدود و چارچوب حریم خصوصی را روشن ساخت. هرچند حریم خصوصی در حقوق خصوصی و حریم خصوصی در حقوق عمومی نیز از یکدیگر تفکیک نشده و گاهی دارای مرزبندی دقیق و عموماً شناخت دقیقی نیست. از این رو ضروری است قانونگذار هر چه زودتر این خلاء قانونی را مرتفع سازد. براساس اصل ۲۲ قانون اساسی حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از هرگونه تعرض مصون بوده و حکومت و مردم باید به این محدوده احترام گذاشته و متعرض کسی نشوند.

کد خبر 312462

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.