به گزارش ایمنا، مطمئناً چنین قابلیت و استعدادی در قالب یک فرصت جهت پرداختن به این موضوع با صورتی که صرفاً جنبه تبلیغاتی و شعاری از طرف ارگان‌های خصوصی و دولتی مرتبط با این بحث را نداشته باشد، وجود دارد؛ تا جائی که می‌توان حتی از صنایع‌دستی اصفهان در جایگاه صنعت مادر این شهر یاد کرد و دیگر دغدغه‌ای از سمت صنایع سنگین و آلاینده برایمان مطرح نباشد.
به تعبیر دیگر، می‌بایست صنایع‌دستی را به عنوان یک فضای باز جهت ایجاد کسب‌وکارهای پایدار و با قابلیت توسعه نظام‌مند و ساختاریافته دنبال کرد تا شاهد این نبود که پس از گذشت سالیانی که صنایع‌دستی ایران به عنوان یکی از اقلام مهم صادراتی کشور می‌توانند ارزآوری مناسبی برای درآمدهای کشورمان و نیز رونق این دست حِرَف داشته باشند، برعکس نزول کیفیت محصولات و از طرف دیگر عدم تولید و عرضه کالاهای درخور حضور در بازارهای بین‌المللی موجب ظاهر شدن بهانه‌ای برای مسئولان و متولیان این حوزه باشد تا دیگر شرایط نسبتاً ایده‌آل گذشته تکرار نشده و رابطه صنعت گردشگری و صنایع‌دستی، و حتی صادرات آن چنگی به دل نزند!
اما در پی احساس لزوم پیوند بنگاه‌های اقتصادی با دانش‌آموختگان دانشگاهی جایگاه شرکت‌های دانش‌بنیان به منظور ایجاد و فعالیت در قالب کسب‌وکارهای پایدار که دیگر بر کم‌ترین شخصی پوشیده مانده است، این‌بار مجموعه «بی‌سان» (شرکت هنرآفرینان قلمکاری محور (سهامی خاص)) به عنوان یکی از شرکت‌های هنر- دانش‌بنیان تحت حمایت شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان و معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری با ورود به عرصه تولیدات صنایع‌دستی فاخر و نفیس ضمن احیاء یکی از ارزشمندترین رشته‌های هنری و صنایع‌دستی کشورمان، دست به کارآفرینی و اشتغال‌زایی نیز زده است؛ در واقع این استارت‌آپ در طی دوران تشکیل، با گردهم‌آوری تیمی از جوانان دانشگاهی در مقاطع و رشته‌های گوناگون، تلاش می‌کند ضمن بهره‌مندی از توانائی‌های آکادمیک، از سرمایه‌های انسانی با روحیات کارآفرینی استفاده نماید و در نتیجه بتواند در کنار ایجاد فضای شغلی امن برای تک‌تک اعضاء، جایگاه واقعی و درخور هنر قلمکاری ایرانی را نیز مجدداً اعتلا بخشد، زیرا این صنعت دستی که تجربه درخشش و اوج خود را همزمان با عهد صفوی در ایران داشته، چندین سال است به خصوص پس از دوران قاجار به شدت مغفول مانده و دیگر کسی با آن خلاقیت و جدیت سابق، این حرفه را دنبال نمی‌کند.
این موضوع تا جایی است که عموم مردم به اشتباه پارچه‌هایی که با استفاده از مُهر و قالب‌های چوبی روی آن‌ها چاپ شده و نام واقعی شان چیت‌سازی است را به قلمکاری می‌شناسند؛ اما قلمکاری اصیل به عنوان یکی از مصنوعات دستی حقیقتاً گران‌بهای هنری به شمار می‌رود. محصولاتی که با قلم‌های مخصوص، طرح‌های خلاقانه بر روی پارچه‌های آن‌ها منتقل می‌شود و ظرافت و کیفیتی مثال‌زدنی در میان انواع رشته‌ها را به ارمغان می‌آورند.
لازم به توضیح است که در گذشته این محصولات دارای ارزش و جایگاه اجتماعی نسبتاً بالائی بوده‌اند، تا حدی که پادشاهان از آن‌ها به عنوان لباس و هدایای درباری استفاده می‌کردند. حالا این مجموعه زیربخش‌های دیگری از این هنر همچون قلمکاری زرنگار (استفاده طلا در قلمکاری) را نیز به همراه رشته اصلی احیاء کرده و با هماهنگ نمودن طرح‌ها و کاربری‌ها، حتی رنگ‌های متناسب با سلائق و سبک‌های زندگی امروزی، درصدد است صنایع‌دستی را از وسائلی صرفاً تزئینی به محصولات کاربردی با حفظ شأن و اصالت آن‌ها تبدیل نماید. همچنین در کنار آنچه کمبود و کاستی‌های بخش هنرهای سنتی دستی (همچون شیوه‌های تولید و عرضه یا ویژگی‌های لازم سرمایه‌های انسانی) است را با ادغام علوم گوناگون مانند هنر، مدیریت، رشته‌های مهندسی و حتی انسانی- پزشکی برطرف سازد و در نهایت محصول و خدمات چه از حیث کیفیت و چه از لحاظ پارامترهای ضروری منطبق بر برندسازی صنایع‌دستی را دارا گردد. از این جمله مواردی از قبیل مواد اولیه بومی با سطح مرغوبیت بالا، ابزارها و بسترهای مجازی، توجه به بسته‌بندی کالا، بهبود طرق ارتباط با مشتری و... قابل ذکر است و این‌ها تنها گوشه‌ای از ضروریات این بخش از مشاغل و فعالیت‌هاست که با حضور این تیم کارآفرین و استارت‌آپ تلاش می‌شود با پوشش در جهت ارائه در سطح بازارهای بین‌المللی قدمی برداشته شود و در چشم‌انداز غایی خود جایگاه هنر قلمکاری را به مثابه طلای صنایع‌دستی ایران تعریف نماید.
نظر شما