مجله خبری ایمنا: لبه ی جنوب شرقی دریای شمالی در امتداد خط ساحلی دانمارک تا هلند، کمربندی کم عمق از زمین های گلی و جزایر حائل است. این منطقه با نام دریای وادن Wadden Sea شناخته می شود و یکی از معدود اکوسیستم های بزرگ جزر و مدی باقیمانده بر روی زمین است.
دریای وادن از دن هلدر در هلند (نواحی شمال غربی) شروع شده، از مصب رودخانه ی بزرگ آلمان گذشته و تا مرز شمالی در اسکالینگن شمال Esbjerg در دانمارک و در مسیری به طول 500 کیلومتر و مساحتی در حدود 10 هزار کیلومتر مربع امتداد می یابد.
یکی از فعالیت های محبوب بین هلندی ها و آلمانی ها پیمودن این زمین های گلی در زمانی است که آشکار می شوند. این فعالیت در زبان آلمانی با نام واتواندرن Wattwandern و در زبان هلندی با عنوان Wadlopen شناخته می شود.
واتواندرن معمولا پابرهنه انجام می شود، بدین شکل گل در اطراف انگشتان پا جمع شده و به هنگام راه رفتن، پاها ماساژی طبیعی دریافت می کنند. صدف ها و کرم ها به هنگام راه رفتن زیر پای افراد تکان می خورند و خرچنگ های کوچک، حلزون ها و ستاره های دریایی پس از عقب نشینی دریا قابل رویت هستند. هر سال هزاران نفر روی این زمین های گلی راه می روند تا به یکی از چندین جزیره برآمده از دریای وادن بعد از جزر برسند. این پیمایش خطراتی نیز دارد چرا که ممکن است بدون هیچ اخطاری گل زیر پای فرد فرو رود. به همین دلیل الزامی است که در این زمین ها در مسیرهای مشخص و از پیش تعیین شده حرکت کرد.
دریای وادن از نظر تنوع زیست محیطی بسیار غنی است. بیش از 10000 نوع گیاه و جانور مختلف از ارگانیسم های میکروسکوپی تا ماهی، پرندگان و پستانداران در این منطقه زندگی می کنند. بسیاری از گونه های ماهی ها از این حوضه های کم عمق مانند مکانی مناسب برای پرورش نوزادان خود استفاده می کنند؛ زمانی که این بچه ماهی ها بزرگ شوند به دریای شمال مهاجرت می کنند. دریای وادن همین طور از نظر مواد غذایی نیز بسیار غنی است و با هر جزر و مدی تعداد زیادی از پرندگان مهاجر و همین طور فک ها به این منطقه کشیده می شوند. بیش از 30 هزار فک در دریای وادن زندگی می کنند، این فک ها به هنگام طوفان، به دنبال شکار هستند و زمان جزر اوقات خود را به آفتاب گرفتن می گذرانند.
هرچند، تنوع فعلی دریای وادن تنها بخش کوچکی از آن چیزی است که قبل از بهره برداری انسان ها از این منطقه ی طبیعی وجود داشته و بسیاری از گونه های ماهی ها مانند سالمون آتلانتیک، قزل آلای قهوه ای و برخی گونه های حلزون و صدف هایی که زمانی در این منطقه بوده اند، امروز ناپدید گشته اند. وال های طوسی و آتلانتیک شمالی که زمانی به تعداد زیاد در این جا حضور داشتند، امروز به دلیل صید نهنگ دیگر در این منطقه یافت نمی شوند. ابعاد دریای وادن نیز به میزان نصف سایز اولیه کاهش یافته است.
نظر شما