به گزارش ایمنا، این فیلم که بازیگرانی چون خسرو شکیبایی، گلچهره سجادیه، سعید پورصمیمی و محمود پاک‌نیت در آن بازی می‌کنند، در سال ۱۳۷۵ ساخته‌شده و ماجراهای آن پیرامون وقایع مربوط به خرمشهر در جنگ هشت‌ساله است.
پژمان نظرزاد، منتقد سینما درباره این فیلم گفت: سینمای دفاع مقدس، سینمای شریفی در ایران است و احمدرضا درویش هم از معدود کارگردان‌های ایرانی است که با پروداکشن عظیم فیلم می‌سازد که کاری سخت است و گاه برای انجام آن از مهمات واقعی استفاده می‌شود.
او افزود: در این فیلم در صحنه‌هایی به فیلم‌های «مهر هفتم» اینگمار برگمان و «اینک آخرالزمان» کاپولا ارجاع داده می‌شود و روایت فیلم هم به سینمای وسترن نزدیک است.
او به این هم اشاره کرد که «دوئل»، اولین فیلم دالبی سینمای ایران است و از کمبود کتاب درباره سینمای جنگ در ایران هم گلایه کرد.
شهرام احمدزاده، منتقد فیلم هم این اثر را به‌دوراز قهرمان‌پروری، غیرکلیشهای و غیرگیشهای دانست و گفت: این فیلم، صحنه‌های کشت و کشتار و اکشن کمی دارد و کارگردان بیشتر تلاش کرده ابعاد مختلف جنگ را نشان دهد.
او افزود: نبود پایان مشخص برای کاراکترها هم در این فیلم مهم است، ضمن این‌که در پایان فیلم احساس امید برای نجات یافتن کودک که شخصیت محوری فیلم است، به مخاطب دست می‌دهد.
او با اشاره به بازی خوب بازیگرها و نورپردازی، فضاسازی و ترکیب‌بندی‌های خوب فیلم گفت: فضای حماسی فیلم هم اهمیت دارد و نور آبی به فضای رمانتیک فیلم کمک کرده است.
احمدزاده بیان کرد: کودک هم در این فیلم، نشانه‌ای از حیات و امیدواری است. به همین دلیل نور اغلب بر روی کودکان است و یکی از آن‌ها برای نجات انتخاب می‌شود.
نظر شما