بررسی اقدامات علی شریعتمداری
او خدمات آموزشی خود را از آموزش و پرورش آغاز کرد و طی سال‌های 1321 تا 1328 به عنوان آموزگار و از سال 1330 لغایت 1335 به‌عنوان دبیر به تدریس پرداخت. وی از سال 1339 به عنوان دانشیار علوم تربیتی دانشگاه شیراز و از سال 1343 به عنوان استاد علوم تربیتی دانشگاه اصفهان به تدریس مشغول شد و طی سال‌های 1344 تا 1346 به عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های ایندیا و تنسی نیز به تدریس مشغول بود. دکتر شریعتمداری از سال 1358 تاکنون استاد تعلیم و تربیت در دانشگاه تربیت معلم تهران است.
از اهم سمت‌های اجرایی دکتر شریعتمداری سرپرستی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی، سرپرستی گروه علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی، سرپرستی گروه‌های برنامه‌ریزی در شورای عالی برنامه ریزی، کمیته علوم تربیتی، شورای خبرگان بدون مدرک، و عضویت در هیات مرکزی گزینش استاد، شورای آموزش و پرورش، و ریاست فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی بوده است. دکتر شریعتمداری همچنین عضو شورای پژوهش‌های علمی کشور، سرپرست موسسه تحقیقات تربیتی دانشگاه تربیت معلم و عضو شورای پژوهشی دانشگاه اصفهان بوده است. وی سابقه عضویت در هیات رئیسه انجمن‌های ایرانی تعلیم و تربیت، فلسفه تعلیم و تربیت، و نیز انجمن روانشناسی ایران را دارد.
دکتر شریعتمداری مدال درجه یک علمی و نشان درجه یک تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران را نیز دریافت کرده است و مدیر مسئول چهار مجله علمی بوده است. او همچنین وزیر فرهنگ در دولت موقت مهندس مهدی بازرگان بود.
دکتر شریعتمداری مولف 24 جلد کتاب، مترجم 6 عنوان کتاب، مولف 70 عنوان مقاله علمی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و مترجم 18 مقاله و مجله علمی بوده است.
از جمله آثار استاد می‌توان به کتاب‌های آموزش در حوزه و دانشگاه، روشنفکر کیست، تعلیم و تربیت اسلامی، جایگاه علوم انسانی در تولید علم، چگونگی ارتقاء سطح علمی کشور، نقد و خلاقیت در تفکر، نقد آرا برخی از دانشمندان معاصر، تعالیمات حضرت علی (ع) و نظر شهید مطهری، و سیاست و خردمندی اشاره کرد.
علی شریعتمداری، استاد و مولف و مدرس متون روانشناسی سال ۱۳۰۲ در شیراز به دنیا آمد.
او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهر شیراز به پایان رسانید و موفق به اخذ درجه لیسانس در دو رشته فلسفه و علوم تربیتی در سال 1332 و علوم قضایی در سال 1335 شد. شریعتمداری کارشناسی ارشد رشته آموزش متوسطه را در سال 1336 از دانشگاه میشیگان و دکترای فلسفه، تعلیم و تربیت و برنامه ریزی درسی را در سال 1338 از دانشگاه تنسی دریافت کرد.او خدمات آموزشی خود را از آموزش و پرورش آغاز کرد و طی سال‌های 1321 تا 1328 به عنوان آموزگار و از سال 1330 لغایت 1335 به‌عنوان دبیر به تدریس پرداخت. وی از سال 1339 به عنوان دانشیار علوم تربیتی دانشگاه شیراز و از سال 1343 به عنوان استاد علوم تربیتی دانشگاه اصفهان به تدریس مشغول شد و طی سال‌های 1344 تا 1346 به عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های ایندیا و تنسی نیز به تدریس مشغول بود. دکتر شریعتمداری از سال 1358 تاکنون استاد تعلیم و تربیت در دانشگاه تربیت معلم تهران است.
از اهم سمت‌های اجرایی دکتر شریعتمداری سرپرستی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی، سرپرستی گروه علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی، سرپرستی گروه‌های برنامه‌ریزی در شورای عالی برنامه ریزی، کمیته علوم تربیتی، شورای خبرگان بدون مدرک، و عضویت در هیات مرکزی گزینش استاد، شورای آموزش و پرورش، و ریاست فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی بوده است. دکتر شریعتمداری همچنین عضو شورای پژوهش‌های علمی کشور، سرپرست موسسه تحقیقات تربیتی دانشگاه تربیت معلم و عضو شورای پژوهشی دانشگاه اصفهان بوده است. وی سابقه عضویت در هیات رئیسه انجمن‌های ایرانی تعلیم و تربیت، فلسفه تعلیم و تربیت، و نیز انجمن روانشناسی ایران را دارد.
دکتر شریعتمداری مدال درجه یک علمی و نشان درجه یک تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران را نیز دریافت کرده است و مدیر مسئول چهار مجله علمی بوده است. او همچنین وزیر فرهنگ در دولت موقت مهندس مهدی بازرگان بود.
دکتر شریعتمداری مولف 24 جلد کتاب، مترجم 6 عنوان کتاب، مولف 70 عنوان مقاله علمی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و مترجم 18 مقاله و مجله علمی بوده است.
از جمله آثار استاد می‌توان به کتاب‌های آموزش در حوزه و دانشگاه، روشنفکر کیست، تعلیم و تربیت اسلامی، جایگاه علوم انسانی در تولید علم، چگونگی ارتقاء سطح علمی کشور، نقد و خلاقیت در تفکر، نقد آرا برخی از دانشمندان معاصر، تعالیمات حضرت علی (ع) و نظر شهید مطهری، و سیاست و خردمندی اشاره کرد.
نظر شما