به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «آغاز ساخت ۹۰۰ هزار مسکن حمایتی» نوشت: خانه‌سازی در بخش‌های مختلف در سراسر کشور در قالب نهضت ملی مسکن شروع شده است. ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد، آخرین آماری است که وزارت راه و شهرسازی از میزان ساخت و ساز ارائه داده است. این واحدها گروه‌های مختلفی از متقاضیان را دربرمی‌گیرد. کارگران، نیروهای مسلح، دانشگاهیان، اقشار محروم، دهک‌های متوسط و… در طرح مسکن‌سازی نهضت ملی حضور دارند. در دولت سیزدهم طرح‌های ساخت و تولید مسکن در شرایط ویژه‌ای قرار گرفته است و این شرایط ویژه به خاطر ضرورت و نیاز به واحد مسکونی در کشور است.
نهضت ملی مسکن برنامه تولید ۴ میلیون مسکن است و در اراضی‌ای که دولت تأمین می‌کند، ساخته می‌شود. در نهضت ملی مسکن دهک‌های یک تا سه با حمایت‌های ویژه صاحب مسکن می‌شوند. به گفته ارسلان مالکی، معاون وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان ملی زمین و مسکن، در حال حاضر ۹۰۰ هزار واحد حمایتی در اراضی و توسط این سازمان در حال ساخت است.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «سرکوب، بازداشت و زندان وضعیت مشترک دانشجویان در اروپا و آمریکا» را برگزید و نوشت: با وجود سرکوب، بازداشت، زندان و بعضاً حتی شکنجه، اعتراض‌های دانشگاهی و غیردانشگاهی در آمریکا و اروپا علیه نسل‌کشی اسرائیل در غزه با قدرت ادامه دارد. نزدیک به ۳۰۰۰ دانشجو و استاد دانشگاه فقط در آمریکا بازداشت شده‌اند و «آزادی بیان» و «حق اعتراض»، به اسرائیل که می‌رسد، دیگر وجود ندارد!
بیش از ۳ هفته است که، دانشگاه‌های آمریکا به نشان اعتراض به نسل‌کشی اسرائیل در غزه، شاهد اعتراض‌هایی است که، به نوشته برخی رسانه‌ای این کشور، نمونه‌اش در دهه شصت میلادی و اعتراض‌های دانشگاهی به جنگ ویتنام دیده شده است. نوع برخورد پلیس، برخی رسانه‌ها، سناتورهای این کشور و مقامات دولت بایدن نیز با این اعتراض‌ها، بهتر از پلیس این کشور نیست. از آنجایی که این بار معترضان، اقشار تحصیل‌کرده و نخبه معتبرترین دانشگاه‌های دنیا هستند، آنها را نمی‌توانند «اراذل و اوباش» بنامند، اما تا دل‌تان بخواهد، برچسب‌های عجیب و غریب دیگر به آنها چسبانده‌اند. «یهودستیز»، «اعضای حماس»، «شست‌وشوی مغزی شده» و این اواخر «تروریست‌های تحصیل‌کرده» و «عوامل ایران». طبق برخی گزارش‌ها چیزی بالغ بر ۲۵۰۰ دانشجو و ۵۰ استاد دانشگاه- غالباً پس از سرکوب و ضرب و شتم- دستگیر شده و به بازداشتگاه منتقل شده‌اند و آن طور که تارنمای «اینترسپت» چندی پیش نوشته بود، برخی دانشجویان شکنجه شده‌اند.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «باریکه فلسطینی جهانی شد» نوشت: حالا دیگر فلسطین مسئله اول جهان است، بعد از نیم‌قرن مقاومت و استمرار نظام جمهوری اسلامی ایران روی این ایده که «فلسطین باید مسئله اول اسلام و دنیا باشد»، حالا می‌توان در نشست‌های خبری بزرگان فوتبال از فلسطین شنید. چه‌کسی اسطوره‌تر و چه چیزی شگفت‌انگیزتر از اینکه گواردیولا، در پریمیرلیگ انگلستان بگوید «این ظلم به همه ما می‌رسد» و کنایه‌ای به اعراب خفته در خواب بزند که چرا همسایگان بی‌تفاوتند؟! و تا همین چند ماه پیش چقدر محتمل بود که پادشاهی در شمال اروپا روی بالکن بیاید و با مردمی که از فلسطین حمایت می‌کنند، همراهی کند و پرچم فلسطین را به اهتزار درآورد؟! حالا آن باریکه از فلسطین به وسعت جهان گسترده شده است. این جهان حالا جان‌های فلسطینیان را از حبس درآورده است؛ و صد هزاران نیزه فرعون با یک عصای موسی شکسته است. حالا دیگر فلسطین ایدئولوژی ملت‌های جهان شده است. آبروی آمریکا رفت؛ و از آن خون‌هایی که ریخته شد، گل‌های شیپوری برآمد که «صدای فلسطین آزاد باید گردد» را در گوش جهانیان آواز می‌دهند.
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود با تیتر «فایزرگیت» نوشت: افشاگری‌ها درباره سرطان‌زا بودن یکی از رایج‌ترین داروهای بدون نسخه، گریبان بزرگ‌ترین شرکت داروسازی و زیست‌فناوری چندملیتی را گرفته است. شرکت فایزر که پیش از این به خاطر اثرات جانبی سو واکسن‌های کرونای خود دچار بدنامی شده بود، حالا با شکایت بیش از ۱۰ هزار مصرف‌کننده داروی زانتاک مواجه شده است. این پرونده علاوه بر مجموع غرامت و ضرر چند صد میلیون دلاری برای شرکت داروسازی آمریکایی، می‌تواند در دوران پساکرونا، موج جدیدی از شهرت بین‌المللی منفی را علیه فایزر به وجود آورد. فایزر با درآمد سالانه بین ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلاری، تنها شرکت دارویی است که ۹ قلم دارو را با عرضه جهانی بیش از یک میلیارد دلار در سال به خود اختصاص داده است، البته این شرکت تا زمان افشای سرطان‌زا بودن زانتاک، ۱۵ سالی می‌شد که ساخت و عرضه آن را متوقف کرده بود. در واقع شکایت‌ها مربوط به عرضه آن در فاصله ۸ ساله ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶ است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) سال ۲۰۲۰ با تأیید یافته‌ها درباره سرطان‌زا بودن داروی زانتاک، دستور حذف تمام نسخه‌های دارو از بازار این کشور را صادر کرد.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مسئولان جامعه پیام این فیلم را جدی بگیرند» به گفت‌وگو با حسن فتحی، کارگردان فیلم سینمایی «مست عشق» پرداخت و به نقل از او نوشت: استقبالی که از «مست عشق» شده، اتفاق غافلگیر کننده‌ای نیست. این فقط استقبال از فیلم «مست عشق» نیست، نیاز جامعه را در سطوح سنی متفاوت به جهت برقرار کردن یک ارتباط معنا دار با میراث فرهنگی خودش نشان می‌دهد. نسل جوان هم با این فیلم ارتباط برقرار می‌کند. در کنار خیلی از پارامترها که قطعاً به این استقبال کمک کرده، مسلماً نیاز نسل جوان برای پیوند خوردن با گذشته فرهنگی ایران زمین یکی از فاکتورهای مهم است. نکته حائز اهمیت این است که صرف نظر از اینکه فیلمی اکران می‌شود و فروش خوبی در گیشه تجربه می‌کند، در این میان نقدهایی صورت می‌گیرد که برخی مثبت و برخی منفی است که به نظرم کاملاً در سینما طبیعی است.
این فیلم یک پیام برای مسئولان فرهنگی جامعه ما دارد که دهه‌هاست فیلم سازان را تشویق می‌کنند به سراغ نوابغ تاریخ بروند و در عمل هیچ حمایت و تالشی از فیلم سازان انجام نمی‌شود. به گذشته سینمای ما در این ۴۰ سال نگاه کنید؛ چند فیلم درباره چهره‌های بزرگ و افتخارآفرین فرهنگ ایران ساخته شده؟ این همه درباره فردوسی و شاهنامه و نقش حیاتی که شاهنامه در حفظ هویت و فرهنگ ایرانی و زبان فارسی داشته حرف می‌زنیم اما چند فیلم راجع به شاهنامه و قصه‌های شاهنامه ساخته شده؟ درباره حافظ، سعدی، نظامی و بسیاری از نوابغ و مفاخر فرهنگی مدام گفت‌وگو می‌کنیم، چند فیلم درباره آنها ساخته شده؟ اصلاً چرا ساخته نشده؟ آیا فیلم سازان ما نخواستند؟ من فکر می‌کنم اغلب فیلم سازان ما نگاه عمیق و مثبتی راجع به گذشته فرهنگی جامعه ایران دارند. چه موانعی بوده که نساختند؟ اینها نکاتی است که فکر می‌کنم مهم است به آن پرداخته شود و در نتیجه باعث می‌شود در آینده بتوانیم فیلم‌هایی ارزشمندتر از «مست عشق» داشته باشیم.
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «خروج از برزخ بهره منفی؟» نوشت: آخرین آمارها از نرخ تورم، نشان می‌دهد رشد شاخص قیمت‌های مصرف‌کننده در فروردین‌ماه نسبت به مدت مشابه سال قبل برابر با ۳۰.۹ درصد شده است. بررسی وضعیت نرخ‌های بهره فعال در بازار نیز نشان می‌دهد نرخ‌های بهره، در سطح حدود ۳۰ درصد قرار گرفته و حتی برخی نرخ‌های بهره از تورم فراتر رفته‌اند. این موضوع نشان می‌دهد که نرخ بهره حقیقی در آستانه مثبت شدن قرار دارد. مثبت شدن این متغیر سیاست پولی برای اقتصاد ایران که سال‌ها وضعیت نرخ بهره حقیقی منفی را تجربه کرده است، می‌تواند فرصت مناسبی برای مهار تورم و بهبود شرایط تولید باشد؛ به‌نحوی‌که در شرایط کنونی می‌توان نرخ بهره را به تدریج به جعبه ابزار سیاستی بانک مرکزی بازگرداند. اما لازمه آن، تغییر رویکرد تعیین دستوری نرخ بهره برای سیستم بانکی است؛ به‌نحوی‌که سیاست‌گذار از طریق نرخ بهره سیاستی بتواند بر نرخ‌های بهره تأثیر بگذارد.
نظر شما